ترجمه مقاله بیماری ژیاردیاسیس: گزارش موردی از مقاومت به درمان

بیماری ژیاردیاسیس: گزارش موردی از مقاومت به درمان

چکیده

ژیاردیاسیس توسط تک یاخته ژیاردیا لامبلیا ایجاد شده که یکی از شایع ترین عفونت های اسهال انگلی بوده که انسان را تحت تاثیر قرار می دهد. اگرچه انواعی از داروهای ضد ژیاردیاسیس به منظور درمان این نوع عفونت ها در انسان قابل دسترس است، اما عدم موفقیت در درمان متداول ژیاردیاسیس با نیترو ایمیدازول ها به طور فزاینده ای گزارش شده است. ما در این مطالعه بیمار مبتلا به عود مجدد ژیاردیاسیس مقاوم به نیترو ایمیدازول ها را مورد بررسی و مطالعه قرار می دهیم. با وجود درمان های متفاوت دریافتی، آفت شناسی و اشکال پارازیت ژیاردیا لامبلیا در بیمار باقی ماند. هیچ رژیم درمانی استانداردی برای مقاومت ژیاردیاسیس در برابر نیتروایمیدازول وجود ندارد. هنگامی که عدم موفقیت درمان تایید شد، باید از رژیم های درمانی لاین دوم استفاده کرد.

کلمات کلیدی: ژیاردیا، ژیاردیاسیس، نیتروایمیدازول، عدم درمان، درمان ترکیبی

مقدمه

ژیاردیاسیس یک عفونت انگلی دستگاه گوارش شایع بوده که انسان ها را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار داده و میزان شیوع گزارش شده این بیماری بالای 30 درصد در کشورهای کم درآمد است (1). شیوه پایین تر در کشورهای با درآمد بالا مشاهده شد که معمولا هنگام سفر این نوع عفونت ها بروز پیدا می کند (2). این عفونت با هضم کیست در غذا یا آب آلوده به مدفوع یا از طریق تماس فرد با فرد دیگر رخ می دهد (3). تظاهرات بالینی این بیماری کاملا ناهمگن بوده و در حدوده بدون علامت یا با علائم شایع مانند مدفوع چرب و درد شکم تا علائم سیستمیک مانند تب و کاهش وزن است (1، 3). تشخیص ژیاردیاسیس در محیط بالینی بر اساس تشخیص بصری کیست ژیاردیا یا تروفوزوئیت ها زیر میکروسکوپ نوری با استفاده از تکنیک های متمرکز صورت می گیرد (3). چندین عامل درمانی مختلف به منظور درمان ژیاردیاسیس وجود دارد، اما در برخی موارد، درمان انگلی کامل حاصل نمی گردد که این مساله بیانگر عدم موفقیت در درمان می باشد (7-4). ما در این مطالعه یک گزارش موردی از مقاومت ژیاردیاسیس به درمان را ارائه می دهیم.

گزارش موردی

یک مرد 39 ساله با تظاهرات بالینی عفون ژیاردیا بدون پاسخ به درمان های استاندارد را مورد بررسی قرار دادیم. در ژوئن 2015، این بیمار مبتلا به اسهال آبکی (سه مدفوع شل در طول روز)، انتشار درد در ناحیه شکم با شدت متوسط، نفخ، حالت تهوع، اتساع شکم، آروغ زدن، کاهش وزن، سستی و بی حالی شد. در ابتدا، بیمار طی یک دوره 7 روزه داروی خوراکی مترونیدازول به میزان 500 میلی گرم دریافت کرد، اما هیچ علامتی از بهبودی در وی مشاهده نشد. در مارس 2015، بیمار به دلیل ماندگاری علائم و کیست های ژیاردیا لامبلیا و تروفوزوئیت موجود در نمونه های مدفوع مجددا تحت ارزیابی قرار گرفت. این بیمار طی یک دوره 4 هفته ای مترونیدازول خوراکی به میزان 750 میلی گرم و به دنبال آن 500 میلی گرم مترونیدازول برای 2 هفته مصرف کرد که منجر به بهبودی جزئی علائم بیماری گردید. بعد از قطع درمان، همه علائم مجددا ظاهر شد. درمان های بعدی با تینیدازول، آلبندازول، فورازولیدون و سکنیدازول نیز ناموفق بود (جدول 1). بهبود موقت علائم در طول درمان مشاهده شد، اما تروفوزیت های ژیاردیا هنوز در نمونه های مدفوع بیمار وجود داشت (جدول 2). بیمار و خانواده وی عوامل خطر موجود برای ژیاردیاز را انکار می کردند و سابقه پزشکی بیمار نیز بیانگر وجود نقص ایمنی نبود. نمونه های مدفوع برای وجود کیست و تروفوزیت های تک یاخته ای، تخم و لاروهای کرم زیر میکروسکوپ با استفاده از نمک 83/0 درصد و ید لوگوول 1 درصد مورد بررسی قرار گرفت. علاوه بر این، هر نمونه مدفوع توسط تکنیک غلظت اتر – فورمال آنالیز شد. تست های آزمایشگاهی از نمونه های مدفوع بیانگر وجود ائوزینوفیلی و افزایش متوسط حجم سلول های کروی بود (جدول 3).

در ژوئن 2016، بیمار علائم مشابهی را گزارش کرد: حالت تهوع، آروغ زدن، اسهال آبکی گاه و بی گاه و کاهش وزن. معاینه فیزیکی نشان دهنده زرد رنگی فراگیر مخاط، نرم شدن شکم، درد ملایم نسبت به لمس شدن بدون علائم نفوذ صفاقی، اریتوماتوس مقعد و وزن 58 کیلوگرم بود (در زمان شروع علائم، وزن بیمار 70 کیلوگرم بود). متعاقبا، بیمار طی یک دوره 3 روزه 500 میلی گرم نایتازوکسانید خوراکی و به دنبال آن 500 میلی گرم مترونیدازول به مدت 7 روز دریافت کرد. بعد از بهبود علائم درمان، اسهال از بین رفت و بیمار به مدت سه سال سالم ماند. نتایج نمونه مدفوع برای تروفوزوئیت در آگوست 2016 منفی بود و نتیجه بیمار با تست پیگیری منفی باقی ماند.

جدول 1: خلاصه ای از همه داروهای ضد ژیادریار با دوز تجویز شده به بیمار. 2016 – 2015

تاریخ	دارو	دوز
15/01/14	مترونیدازول	500 میلی گرم طی 7 روز
15/03/09	مترونیدازول + مترونیدازول	750 میلی گرم طی 4 هفته + 500 میلی گرم طی 2 هفته
15/06/05	تینیدازول + آلیندازول	2 گرم به عنوان دوز تنها + 200 میلی گرم طی 7 روز
15/10/07	فورازولیدون	100 میلی گرم طی 7 روز
15/11/06	سکنیدازول	2 گرم به عنوان دوز تنها
16/06/07	نایتازوکسانید + مترونیدازول	500 میلی گرم طی 3 روز + 500 میلی گرم طی 7 روز