این ایده ها متکی بر نظریه و داده های حاصل از تحقیقات پردازش اطلاعات می باشند، همچنین تغییرات بالقوه مهمCBT را برای اختلالات مبتنی بر اضطراب پیشنهاد می کنند. به عنوان مثال، ریمان، کوکرتز، روزنمن، ویرسینگ و امیر (2013)، تاثیر اصلاح توجه را به عنوان بخش الحاقیCBT در درمان اضطراب در یک نمونه جوان مورد بررسی قرار دادند. آنها استدلال کردند، از آنجا که سوگیری توجه نسبت به اطلاعات تهدیدآمیز می تواند سبب حفظ اضطراب شود، اصلاح این پردازش توجهی می تواند منجر به بهبود علائم شود. آنها از یک تکلیف ردیابی کاوش استفاده کردند که شامل محرک های چهره خنثی یا تهدیدآمیز و کاوش هایی بودند که توجه را از محرک های تهدیدآمیز دور می کرد. نتایج نشان داد که در واقع تکلیف تغییر توجه منجر به کاهش علائم اضطراب می شود و این کاهش علایم بیشتر از سایر شرایط درمانی از قبیل CBT با یا بدون دارو می باشد. داده های مشابهی توسط امیر، کوکرتز، نجمی و کانلی (2015) در مورد درمان OCD گزارش شده اند که نشان می دهند این مفاهیم و روش ها برگرفته از علوم شناختی هستند و می توان از آنها برای تقویت یا تکمیل درمان های CBT محور استفاده کرد.
ثبت سفارش ترجمه تخصصی روانشناسی
