ترجمه مقاله رابطه میان مدیریت اجتماعی هوش هیجانی و عملکرد آکادمیک

رابطه میان مدیریت اجتماعی هوش هیجانی و عملکرد آکادمیک در میان دانش جویان رشته پزشکی

The relationship between the social management of emotional intelligence and academic performance among medical students

 

برهم کنش اجتماعی مثبت با همسالان به تسهیل کردن توسعه هوشی و شناختی گفته می شود که منجر به عملکرد آکادمیک خوب می شود . در زمینه تاثیر هوش هیجانی (EI ) مدیریت اجتماعی ( SM) بر عملکرد آکادمیک ، اطلاعات انتشار یافته اندکی وجود دارد . ما این مقاله را برای بررسی روابطشان در دانشجویان پزشکی دوره لیسانس در یک دانشکده پزشکی دولتی در مالزی سرپرستی کردیم . این یک مطالعه سطح مقطعی با استفاده از آزمون هوش هیجانی مایر – سالووی – کارسو ( MSCEIT) برای ارزیابی مدیریت اجتماعی می باشد . دانشجویان سال اول و سال آخر پزشکی برای مشارکت کردن دعوت شدند  دانشجویان به یک پرسشنامه جمعیت شناسی مبتنی بر مقاله جواب دادند و MSCEIT آنلاین را به طور خصوصی کامل کردند . پیش گویی کنندگان مستقل با استفاده از تحلیل های چند گونه ای شناسایی شدند . مجموعا 163 دانشجوی پزشکی ( 84 نفر سال اولی و 79 نفر سال آخری ) این تحقیق را با یک نسبت پاسخ 66 درصدی ) کامل نمودند . نمره SM

 ((B = −.10 95% CI−.175 to −.015, p = .021

 به طور معناداری مربوط به نشانه های ارزیابی پیوسته ( CA) (تنظیم  شده R2 = .45, F13,137 = 10.26, p < .0001),   ) بود و پیش گوی نتایج ضعیف مربوط به کل  CA ( تنظیم شده   OR 1.06 95% CI 1.011–1.105)بود . روابط منفی ممکن است در میان هوش اجتماعی عاطفی و موفقیت آکادمیک دانشجویان پزشکی فارغ التحصیل وجود داشته باشد . مجموع متفاوتی از مهارت های اجتماعی و SMEI می تواند در جهت تحصیلات  آکادمیک در دانشکده های پزشکی سازنده باشد .

 واژگان کلیدی : هوش هیجانی ، هوش اجتماعی ، ارزیابی های تحصیلی ، موفقیت تحصیلی ، دانشجویان پزشکی

 

سفارش ترجمه تخصصی رشته روانشناسی

 

مقدمه

مدیریت اجتماعی ( SM) به عنوان یک توانایی هوش هیجانی ( EI) همچون توانایی شخصی در دخالت ندادن عواطف در تصمیم گیری توصیف شده است که سایر افراد را در بر می گیرد .( براکیت ، رایورس ، شیفمن ، لرنر ، سالووی ، 2006) . افراد دارای نمرات بالاتر برای این  EI به جهت دارا بودن بعد عاطفی نمرات بالاتری دارند و افراد خود فرانگر در موقعیت های اجتماعی به خاطر مهارت های اجتماعی نمرات بالاتری دارند ، پاسخ های بیشتر مشارکتی نشان داده شده نسبت به شرکاء به جهت روابط نزدیک و مهربانانه و رضایت از روابط زناشویی دارای نمره بالاتری هستند . ( اسکوت و سایرین ، 2001) . اینها از جمله برخی از مفاهیم ( جنبه های ) EI قابل ارزیابی توسط آزمون هوش هیجانی مایر – سالووی – کارسو ( MSCEIT) هستند . ( مایر ، سالووی ، کارسو ، وسیتارنیوس ، 2003) . این مهارت ها و شناخت  عاطفی SM معتقد به پویایی و قابلیت آموزش می باشند . (براکت و سایرین ، 2006، براکت ، رابورس و سالووی ، 2011، ساترفیلد و هیوگز ، 2007) .

 تعامل اجتماعی مثبت با همسالان ( همکاران ) به تسهیل کردن توسعه شناخت و هوش گفته می شود که منجر به عملکرد آکادمیک خوب می شود .( براکت و سایرین ، 2011، برندت ، 1999، فورد و اسمیت ، 2007) .در میان دانشجویان پزشکی کروباتی چنین گزارش شده بود که آنهایی که حداقل در فعالیت های فوق برنامه درگیر بودند ،  GPAضعیفتر ، پیچیدگی تحقیق و عدم موفقیت در امتحانات پایان ترم مختلف را نشان

می دهند . ( پولاسک و کولسیک ، 2006). هر چند ، شواهد مغایر با یافته های مثبت بدست آمده در دبیرستان بوده است ولی در دانشجویان پرستاری فارغ التحصیل شده ، میان ساختار و هوش اجتماعی عاطفی و موفقیت دانشگاهی رابطه ای وجود ندارد . ( ایمون ، دیوید و لورا ، 2002، لیم و مارتین ، 2011، شاکیر ، 2009 ، سولیمن ، 2010) .

 درباره اثرات توانایی SM بر عملکرد آکادمیک در دانشکده های پزشکی اطلاعات کمی در دسترس است و مطالعات قبلی به شیوه های متفاوت محدود شده اند . ( او کونور و لیدل ، 2003) . بدین ترتیب ، ما ابزار مبتنی بر توانایی یعنی MSCEIT را برای ارزیابی SM ( براکت و دیگران ، سال 2006) مورد استفاده قرار دادیم و اثر توانایی SMEI در عملکرد آکادمیک دانشجویان پزشکی فارغ التصیل شده در یک دانشکده پزشکی دولتی در مالزی را مورد بررسی قرار دادیم .

 شیوه ها

 طرح و شیوه اخلاقی

 این تحقیق از سوی دانشگاه پوترای مالزی ( UPM) ، کمیته اخلاقی تحقیقات پزشکی به تصویب رسیده است . این مقاله ، بخشی از دیگر تحقیق سطح مقطعی است که در حال بررسیEI  و عملکرد آکادمیک است . ( چئو ، زاین ، 2013) .

 شرکت کنندگان

 آزمایش شوندگان ( توابع ) دانشجویان پزشکی UPM سال اولی و سال آخری با میانگین سنی 18 و بالاتر بودند که به دنبال مدرک فارغ التحصیلی بودند . دانشجویان پزشکی سال اولی و سال آخری به خاطر دوره انتقالیشان انتخاب شده بودند که سبب تاثیر  EIبر عملکرد آکادمیک این دانشجویان می شد که بیشتر رایج می باشد . توان گیری آزمایش شونده مبتنی بر پایه داوطلبی بود . دانشجویانی که انگلیسی نمی دانستند یا به داشتن اختلالات روانی شناخته شده بودند ، از این تحقیق مستثنی بودند . دانشجویان پزشکی به نیمسال دوم  نزدیک شده بودند آنهایی که با مشارکت موافق بودند فرم رضایت کتبی را پس دادند . دانشجویان به طور آنلاین  MSCEIT را تکمیل نمودند و پرسشنامه جمعیت شناسی را به طور خصوصی دنبال کردند .

ابزارها

  MSCEIT برای ارزیابی 4 شاخه از مدل EI برای بزرگسالان 18 سال و بزرگتر طراحی شده است . ( براکت و سالووی ، 2006، مایر و سایرین 2003) . این آزمون از شرکت سیستم های مالتی هلث خریداری شده است .  MSCEIT بر خلاف آزمون های خود گزارشی سنتی می باشد . ( براکت و مایر ، کارسو ، مایر و سالووی ، 2002) ، چون از شرکت کنندگان در مورد تقبل انواع وظایفی می پرسند که استفاده از 4 توانایی EI را نیاز دارند . MSCEIT جمعا 15 نمره اصلی از جمله نمره SM( شکل 1) را ارائه میدهد . قابلیت اطمینان کلی این آزمون r=93 است . ( براکت و سالووی ، 2006) . سایر متغیرهای تحقیق که اجتماعی – مردمی بودند به خاطر اثرات بالقوه شان بر عملکرد آکادمیک در دانشکده های پزشکی انتخاب شده اند . ( ایمون و سایرین ، 2002 ، میلز ، هیی ورث ، رزنواکس ، کار و رزنبرگ ، 2009) . توضیح مفصل تر این متغیرها ، اسباب و ناوبری پرسشنامه در جای دیگری گزارش شده است .

این متغیرها از مجموع ارزیابی پیوسته ( CA) و نشانه های بررسی نهایی ( FE) هستند . ( جدول 1) .  CA اولین سال متشکل از میانگین درصد کل  بررسی  5 بسته پایانی است .  CA سال آخر شامل میانگین درصد مجموع 6 ثبت پزشکی و جراحی است . نشانه های  FEبه درصد برای اولین سال ، 6 بررسی بسته نهایی می باشد . نشانه درصد 111بررسی تخصصی متراکم به عنوان نشانه های FE برای دانشجویان سال آخر به کار برده می شود .

 تحلیل آماری

 داده ها با بسته آماری برای 19 نسخه علوم اجتماعی دسته بندی و تحلیل شدند . متغیرهای مستقل ، پارمترهای اجتماعی – مردمی گرا و نمراتSM بودند . در حالیکه متغیرهای وابسته ، مشخصه های ارزیابی دانشجویان (  CAو FE) و نمره بندی ها بودند رگرسیون خطی متعدد با شیوه ورودی برای بررسی اثر مستقل نمره SM بر مشخصه های بررسی مورد استفاده قرار گرفت . جنسیت به خاطر رابطه بارزش  EIبا در بسیاری از مطالعات قبلی در همه ی تحلیل های متعدد مختلف دخالت داده شده بود. ( آروا و سایرین ، 2010، مایر ، سالووی و کارسو ، 2008) .

نتایج

 مجموعا دانشجو با میزان پاسخگویی 66 درصد  در این تحقیق شرکت داشتند که 84 نفر آنها دانشجویان پزشکی سال اولی ( جدای از 122) و 79 نفر آنها ( جدای از 125 نفر ) سال آخری بودند . میانگین سنی دانشجویان سال اولی و سال آخری به ترتیب  20.0 (SD .50) , 23.8 (SD .59)  بود . جنسیت و توزیعات اخلاقی معرف جمعیت دانشجویان بود .  ( موهد سیدیک ، رمپال ، و کان سون ، 2003) ، جنس مونث 7/68 درصد و مالی1/52درصد ، چینی 7/38 درصد ، هندی 7/6 درصد و سایرین 5/2 درصد  .  در آنجا تفاوت های ذکر شده میان اجتماعی سازی و مشخصه ها و نمرات  CA دانشجویان سال آخر و نمره کلی CA ( شکل 2) وجود نداشت . هر چند ، تفاوت های معناداری میان اجتماعی سازی و ویژگی های  CAدانشجویان سال آخر وجود داشت . ( tتست دانشجویان "  t=-2/08 ، میانگین تفاوت برابر ) p < .05 , -2/86 ) و نمره  

    (  <65%   )    (χ2 = 9.63, df = 2, n = 76, p = .008)      ( شکل 2) : تفاوت های معناداری نیز بین اجتماعی سازی و مشخصه های FE   دانشجویان سال آخر ذکر نشده بود . ( t تست دانشجویان :  t=-3/46، میانگین تفاوت ها برابر   −3.98, p = .002) ) و نمره (

(≤65%). (   (χ2 = 8.41, df = 2, n = 76, p = .015)  ) ( شکل 2) . روابط ذکر شده میان اجتماعی سازی خود گزارشی و نمرات  SM MSCEIT ذکر نشده بود .

 

 

 

 

شکل 2 : رابطه میان اجتماعی سازی خود گزارشی  در فضای دانشکده  و نمره بررسی  N=169

 نکات CA = ارزیابی پیوسته FE  : بررسی نهایی ،  p <0.5   با x²

 SM و کل عملکرد آکادمیک

رگرسیون خطی متعدد نشان می دهد که دانشجویان غیر مالی ، دارای دکتر در خانواده ، احساس نگرانی ندارند و نمره   SM

(B = −.10 95% CI−.175 to −.015, p = .021) به طور معناداری مربوط به مشخصه های CA بودند . ( تنظیم شده   R2 = .45, F13,137 = 10.26, p < .0001), ) پس از تنظیمات مربوط به جنسیت ، اخلاق گرایی ، هدف از مطالعه ، نگرانی خود ادراکی و دینداری ، نمرات   SM، پیش گوی نتایج ضعیف در   OR 1.06 95% CI 1.011–1.105). (  (<60%)  ، نیگلکرک   R2 = .596. ) . میان  SM و کل FE  رابطه ای یافت نشده بود .

بحث ما مشاهده کردیم که دانشجویان پزشکی که معاشرت کردن را به جای خود گزارش کرده اند ، دارای عملکرد آکادمیک ضعیف هستند . ( و این در دانشجویان سال آخر بسیار معنادار می باشد . ) ( شکل 2) . پس از تنظیم جهت متغیر کمکی ، اثر مستقل منفی نمراتSM  بر  CAمورد تاکید قرار گرفته است بی اثری توانایی عاطفی SM بر FEممکن است به خاطر تفاوت در قرار گیری این نوع بررسی باشد که  FEخواستار سایر توانایی های عاطفی ، روانی – حرکتی و ضمنی بیشتر در مقایسه با CA است . ( چئو و دیگران ، 2013) . رابطه میان اجتماعی سازی و عملکرد آکادمیک موازی با یافته های لیونس می باشد که معتقد است که برونگرایی ، شاخصی از بر هم کنش اجتماعی ( اجتماعی ، برونگرا ) یک پیش بینی کننده منفی معنادار از عملکرد آکادمیک در دانشکده های پزشکی فلاندرز می باشد . ( لیونس ، کویتسایر ، دی فرودیت ودی ماسینر ، 2002) . اجتماعی سازی خالی از تبعیض یا فعالیت های فوق برنامه می تواند برای عملکرد آکادمیک در مطالعه پزشکی زیانبخش باشد . برعکس ، با SM بالاتر ، دانش جویان پزشکی می توانند پذیرش بیشتری را در مدیریت یا محدود سازی زندگی اجتماعی شان با منافع عملکرد آکادمیک داشته باشند . بنابراین ، مجموعه متفاوتی از مهارت های اجتماعی و  SMEIممکن است در جهت تحصیلات آکادمیک صرفا در دانشکده های پزشکی و نه در مقطع متوسطه و دبیرستان سازنده باشند . لذا ، این مهارت های اجتماعی مطلوب ، لازم است شناسایی شوند و در صورت امکان به قدری پرورش یابند که بر یک عملکرد آکادمیک بهتر در میان دانشجویان پزشکی موثر باشند . ( استراتون ، ساندرس و الام ، 2008) .

محدودیت های کمی در ارتباط با این تحقیق وجود دارد . ما ، قابلیت اطمینان پایین نمره کار MSCEIT گرفته شده را از سوی خودشان در تحلیل آماری درک میکنیم . هر چند ، به سبب رابطه معمول و مهم آن ، گزارش نمرات SM و عملکرد آکادمیک را برای گزارش برگزیدیم و امید است که این بتواند سبب مطالعات آتی بیشتر در این مفهوم شود . مبنای انتخاب می تواند همچون در هر مطالعه داوطلبانه ، نقشی را بازی کند . دانش جویان غیر شرکت کننده ممکن است با موفقیت آکادمیک تقریبا ضعفشان کمتر تحریک یا دل سرد شوند . مهارت انگلیسی به عنوان ناتوان کننده احتمالی در این مطالعه ، در مطالعه قبلی ما مورد بحث و بررسی قرار گرفته است . ( چئو و دیگران ، 2013) با یک دیکشنری دارای لغات واژگانی متفاوت در  MSCEIT ما معتقدیم این اثر گذاری کاهش می یاد .

 نتیجه گیری

 تحقیق ما ، یک رابطه احتمالی را میان هوش جتماعی عاطفی و عملکرد آکادمیک در دانشجویان پزشکی فارغ التحصیل شده خصوصا در CA را گزارش می دهد . تلاش بیشتر ، تایید یافته ها ، تعریف این فعالیت های اجتماعی دانشجویان پزشکی و سنجش توانایی ضروریSM  را در مراحل مختلف آموزش پزشکی فارغ التحصیلان به دنبال دارد . توانایی یک برنامه درسی پزشکی برای تشویق این توانایی عاطفی SM ممکن است عملکرد آکادمیک را در میان دانش جویان پزشکی بهبود بخشد و در جهت موفقیت حرفه ای پزشکان آینده سازنده باشد .