نقش تعدیل کننده کنترل داخلی در اجتناب مالیاتی: شواهدی از یک شاخص کنترل داخلی مبتنی بر COSOدر چین
مقدمه
ریسک، به عدم قطعیت ها در مورد استفاده از قانون و عملکرد مالیاتی در حقایق خاص اشاره دارد (پرایسواترهوزکوپرز 2004). مطابق مطالعهEY، صدها نفر از مدیران مالیاتی و مالی در 25 کشور اهمیت مدیریت ریسک مالیاتی را با ذکر تهدیدات برای شهرت شرکت (ریسک شهرت)، چشم انداز قانونی که به سرعت در حال تغییر است (ریسک قانونی)، یک محیط اجرای خصمانه تر (ریسک اجرایی) و فقدان منابع مناسب برای کاهش موثر سه مشکل اول (ریسک عملیاتی) به عنوان دلایلی برای آن، به رسمیت می شناسند. بنابراین، 4 شرکت بزرگ حسابداری با استفاده از چارچوب کنترل یکپارچه داخلی توسط کمیته حمایت از سازمان های کمیسیون تریدوی (COSO، 1992، 2013)، برای کاهش عدم قطعیت نسبت به خود واقعیت ها یا عدم قطعیت در مورد چگونگی عملکرد سیستم ها برای رسیدن به نتایج مالیاتی، پیشنهاد می کنند (پرایسواترهوزکوپرز 2004؛ EY 2014)
ما برای ارزیابی اثربخشی چارچوب COSO در مدیریت ریسک مالیاتی، نقش کنترل داخلی در اجتناب مالیاتی را بررسی می کنیم، که هم در کشورهای در حال توسعه و هم در کشورهای توسعه یافته، فراگیر است. اجتناب مالیاتی، بیانگر استمرار استراتژی ها برای کاهش بدهی مالیاتی صریح یک شرکت از استراتژی های حداقل تهاجمی (به عنوان مثال، استفاده از اوراق شهرداری برای مالیات های پایین تر از نظر قانونی) تا تهاجمی ترین استراتژی ها (به عنوان مثال، استفاده از پناه مالیاتی برای فرار از مالیات) (دیرنگ، هانلون، و میدیو 2008؛ هانلون و هایتسمن 2010؛ لیسووسکی، رابینسون و اشمیت 2013). در انتهاهای طیف، اجتناب مالیاتی می تواند بسیار غیر قطعی، پرخاشگرانه و پرریسک باشد.
سفارش ترجمه مقاله
