ترجمه تخصصی جنبه های جهانی اصول و مبانی طرح درس: ژاپن به عنوان یک مطالعه موردی

جنبه های جهانی اصول و مبانی طرح درس: ژاپن به عنوان یک مطالعه موردی

 

 

هدف اصلی این مقاله، ارائه یک مدل طرح درس/آموزشی است که بوسیله موسسات آموزشی دیگر که در بین المللی کردن طرح درس معلم دخیل هستند، قابل تکرار یا اقتباس می باشند. یک مدل وفق داده شده از لحاظ فرهنگی مربوط به اصول و مبانی سنتی دروس آموزشی، در نتیجه تعهد یک دانشکده علوم تربیتی به درونی سازی برنامه درسی و گسترش تجربیات جهانی و فرا فرهنگی برای حفظ معلمان، ابداع شد. مشخصات مربوط به پیاده سازی آن- اهداف درس، محتوای درس، روش های تدریس و منابع تدریس و همچنین دلالت های استخراج شده از آنها، در این مقاله ارائه می شوند.

 

ایالات متحده، همیشه به رویدادهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی سراسر جهان متصل شده است. ایدئولوژی های دینی، اخلاقی، سیاسی و اقتصادی سفت و سخت متناقض و رقابتی، گفتگوی بشر را تهدید می کنند. معلمان، به عنوان حافظان آرزو و آرمان ها، نیاز به گرفتن نقش عمده در تقویت برابری، عدالت، هماهنگی و درک در کلاس های درسمان دارند، کلاس هایی که رهبران و شهروندان آینده در آنجا تحصیل و رشد می کنند.

سفارش ترجمه تخصی مدیریت آموزشی

 

کودکان و جوانان دارای تنوع فرهنگی در آمریکا، چالشی برای تربیت معلم می باشند. نحوه افزایش درک معلمان پیش از خدمت در مورد تنوع و تعهد به آموزش جهانی/چند فرهنگی، چالش های عمده ای هستند که در مقابل دانشکده های تربیت معلم ایالات متحده قرار می گیرند. درک به هم وابستگی، برابری و عدالت اجتماعی، قطعاً مولفه های اساسی برنامه های آموزش پیش از خدمت- بخصوص در پرتو جمعیت شناسی سریعاً در حال تغییر در ایالات متحده و افزایش به هم وابستگی جهان- می باشند. بین المللی کردن و جهانی کردن برنامه های تربیت معلم و بعداً، برنامه های آموزشی در مدارس دولتی ما، بسیار مهم شده اند. باید مدرسان ترغیب شوند که با یک دیدگاه جهانی، تدریس کنند. عدم تدریس کودکان، بخصوص کودکانی که در مناطق نسبتاً تک فرهنگی زندگی می کنند، در مورد جهان «بیرون»، می تواند برای آنها یک مانع باشد. نمی توان فرض کرد که هرگز بعد از اینکه به بزرگسالی رسیدند، محیطشان را ترک نخواهند کرد.

فشار و اجبار برای تعالی در مدارس، ملزم می کند که معلمان این مهارت ها و دانش را داشته باشند تا اطمینان حاصل کنند که «همه» دانش آموزشان، شامل دانش آموزان از نظر فرهنگی متفاوت و دانش آموزان دارای نیازهای ویژه، قادر به موفقیت هستند. به عقیده تعدادی از محققان، آماده سازی معلم را می توان به عنوان یکی از جدی ترین نیازهای چند فرهنگی امروز تلقی کرد (میچل، 1987). حساسیت فرهنگی، همدلی و تعهد برای تدریس موفق در کلاس های درس جمع گرا، بسیار مهم می باشند (بنکس، 1987؛ کمپبل و فارل، 1985؛ کرویکشانک، 1986؛ گولنیک و چین، 1986؛ اسلیتر و گرانت، 1988). در اصل، آموزش و پرورش چند فرهنگی و جهانی، یک رویکرد جمعیت شناختی برای تعلیم و تربیت است که جمع گرایی را در جوامع دارای تنوع فرهنگی و یک جهان به هم وابسته را تقویت می کند (بنت، نیگل و استیج، 1990). نیاز است به دانش آموزان در مورد منحصر بفرد بودن فرهنگ خودشان و در مورد اشتراکاتی که همه ملت ها با هم دارند، تدریس کنیم. دانش آموزان باید ترغیب شوند تا مسائل را از فراتر از دیدگاه ها و ارزش های ضمنی و غیرصریح خودشان در اصول و آیین های فرهنگ های مختلف، بررسی کنند.

این مقاله، روش بهبود تعلیم و تربیت معلمان جدید، به نحوی که دانش، مهارت و تعهد برای تدریس موثر در مورد فرهنگ های دیگر و مسائل آموزش بین المللی داشته باشند، را مورد بررسی قرار می دهد. یک مدل برنامه درسی/آموزشی وفق داده شده از نظر فرهنگ، از اصول و مبانی سنتی دروس آموزشی قابل تکرار و متناسب سازی توسط موسسات آموزشی دیگر علاقمند به جهانی سازی برنامه درسی و گسترش تجربیات جهانی و فرا فرهنگی برای معلمان پیش از خدمت، ارائه می شود. در این زمینه، ژاپن به عنوان یک مطالعه موردی برای بکار گیری محتوای و روش کار فرافرهنگی/جهانی در EDFD 2020، استفاده شد. تحلیل ها در مورد ادبیات عمده در مورد ژاپن، جلسات آموزش فرهنگی شدید و یک سمینار سه هفته ای در ژاپن، زمینه لازم برای طراحی آن را حاصل کردند.

منطق برای انتخاب اصول و مبانی دروس آموزشی، به عنوان یکی از ابزارها و حامل ها برای تزریق محتوا و متدولوژی فرافرهنگی در برنامه تربیت معلم، از این قرار بود: 1) مناسب بودن ظاهری آن برای تزریق محتوا و متدولوژی و محتوای بین المللی و فرافرهنگی، زیرا هدف ابراز شده آن، حصول یک نمای کلی و بررسی اساسی تفکر و شیوه آموزشی در ایالات متحده است ؛ 2) پذیرش عمومی آن به عنوان یک درس الزامی در دانشگاه های برنامه های آموزش تدریس که آنرا به یک مدل تزریق فرافرهنگی تبدیل می کند که می تواند در یک مقیاس گسترده مفید باشد.

توضیحات در مورد کاتالوگ EDFD 2020- این تجربه، بررسی اساسی تفکر و اجرای آموزش در ایالات متحده، در نظر گرفته به عنوان یک مرحله از پیشرفت اجتماعی را حاصل می کند و برای دانشجویانی طراحی شده است که تصمیم گرفته اند وارد حرفه تدریس شوند. درس سه واحدی

اهداف کلی دوره آموزشی- ارائه یک نمای کلی از مسائل تاریخی، فلسفی و اجتماعی مرتبط با آموزش برای معلمان پیش از خدمت، زیرا اینها به افزایش درک از ساختار و کارکرد جامعه و موسسات آموزش رسمی آن و فراهم کردن یک بعد فرافرهنگی و بین المللی به درک آنها با مقایسه نظام های آموزشی و عقاید ایالات متحده با ژاپن.

 

اهداف اختصاصی برنامه آموزشی:

1- ایجاد این درک که همه مسائل آموزشی در ایالات متحده و در کشورهای دیگر، برای مثال، ژاپن، ابعاد تاریخی، فلسفی و اجتماعی دارند.

2- شناسایی رویدادهای عمده در توسعه تاریخی مدارس آمریکایی و ژاپنی، شامل درک رابطه بین شیوه های آموزشی تاریخی و فعلی.

3- دانستن ویژگی های بارز فلسفه های آموزش و پرورش غربی و ژاپنی عمده و درک رابطه بین فلسفه و شیوه تعلیم.

4- ایجاد توانایی بررسی اساسی مسائل در آموزش و پرورش ایالات متحده و ژاپن و براساس تعمیم مسائل آموزش و پرورش بین المللی.

5- توسعه درک نیروهای اجتماعی فرهنگی که بر تجربیات کلاس درس در هر دو کشور تاثیر می گذارند.

6- توسعه درک بهتر افرادی که با ما تفاوت دارند، از طریق فرصت ها برای اطلاع یافتن بیشتر در مورد ژاپن.

7- افزایش دانش، مهارت ها و تعهد به تدریس موثر در مورد ژاپن و کشورهای دیگر.

8- تشخیص نیاز به آموزش و همکاری بین المللی و خطرات سوء تفاهم و ناهماهنگی.     

سفارش ترجمه تخصی مدیریت آموزشی

محتوای درسی:

واحد 1- جنبه های تاریخی:

الف. فرض های مقدم آموزش آمریکایی و ژاپنی

ب. توسعه آموزش در ایالات متحده و ژاپن.

 

واحد 2- مبانی فلسفی آموزش و پرورش:

الف. اهمیت فلسفه.

ب.مکاتب فلسفه و نظریه های آموزشی در ایالات متحده و ژاپن.

ج. دلالت های فلسفی برای طراحی برنامه درسی، تصمیم گیری آموزشی اخلاقی، مدیریت کلاس درس، برنامه ریزی و ارائه درس در هر دو کشور.

 

واحد 3- مبانی اجتماعی آموزش و پرورش:

الف. دین و مدارس آمریکایی و ژاپنی.

ب. سازمان دهی و تامین مالی مدارس آمریکایی و ژاپنی.

ج. نگرانی های تخصصی در مورد آموزش و پرورش در ایالات متحده و ژاپن.

د. فنآوری نظام های آموزشی.

ه. تدریس به عنوان یک تخصص و حرفه.

 

منابع استفاده شده در این دوره آموزشی:

پارکاری، اف، دابلیو و استنفورد، بی اچ (1992).«معلم شدن». انتشارات Allyn and Bacon.

وایت، ام (1987) «چالش آموزش و پرورش در ژاپن: تعهد به کودکان». انتشارات Collier MacMillan

فینگلشتین، ب. ایمامورا، ای. ای؛ و تابین، جی. تی (1991). «کلیشه های رو به تعالی: کشف فرهنگ و آموزش و پرورش ژاپن. یارموث، مینه: شرکت انتشارات بین فرهنگی (Intercultural)

کریستوفر، آر، سی (1983): «ذهن ژاپنی». نیویورک: Fawcett Colombine.

 

مطالب صوتی تصویری:

مطالب  تصویری: رئیس کلاس؛ روز من؛ سالهای دانشگاه؛ دانش آموزان دبیرستان حومه توکیو؛ مدرسه Cram؛ چهره های ژاپن- نسل جدید؛ اسلایدهای در مورد ژاپن؛ و یک ویدئوی ژاپنی شخصی.

 

از همه ریزفرهنگ های ایالات متحده، آسیایی ها ممکن است توسط کلان فرهنگ آمریکایی، کمتر از همه درک شده باشند (کرستاد و واگنر، 1993). یک پرسشنامه غیررسمی داده شده به معلمان پیش از خدمت بنظر می رسد که نشان می دهد دانش آموزان بسیار کمتر در مورد آمریکایی های ژاپنی و چینی نسبت به آمریکایی های سیاه پوست، اسپانیولی یا بومی، می دانند. حتی افسانه در مورد «اقلیت الگو»، عموماً شناخته شده نیست. غالب ترین پاسخ به «در مورد ژاپنی ها و چینی ها چه می دانید؟» این بود که ژاپنی ها در رقابت تجارت با آمریکایی ها، بی انصاف هستند و آمریکایی ها چینی ها، رستوران های خوبی دارند. پاسخ های اساسی بسیار اندکی در مورد آمریکایی های ژاپنی، ذکر شد.

در بررسی اصول و مبانی تاریخی آموزش در ایالات متحده و ژاپن در واحد 1، به دانش آموزان اجازه داده شد کشف کنند که نظام آموزشی ما تنها سیستم آموزشی نبوده است که با تنگناهای تاریخی که نیاز به اصلاح و ترمیم سریع دارند، نبوده است.

در واحد 2، فلسفه های آموزشی هر دو کشورها بررسی شدند و دانش آموزان ترغیب شدند تا دنیا را از دیدگاه ژاپنی ها ببینند. تلاش های خاصی برای فرونشاندن گرایش ها به بیش از حد ساده سازی، برای قابل درکتر کردن فرهنگ و گرایش به تعمیم، جهت به حداقل رساندن احساسات ابهام، صورت گرفت. همانگونه که می توان انتظار داشت، اغلب این یک جدال برای دانش آموزان بود که پیش داوری نکنند هنگامی که جنبه های فرهنگی باعث ناراحتی و اذیت شدن شده باشد. دانش آموزان در مورد فرض های اخلاقی زندگی روزمره در خانه و مدرسه و شکل ها و فرهم های فرهنگ کلاس درس که شامل الزامات اجرایی تا کامل شدن هستند و ارزش داده شده به فنون، مهارت و دقت، آگاهی پیدا کردند (فینکلشتین، 1991).

همچنین اطلاعات و بینش هایی در مورد حساسیت غیرمعمول ژاپنی ها به روش یادگیری توسط دانش آموزان و نحوه رابطه شان با همدیگر؛ کیفیت بی نظم و ترتیب پیش دبستانی های ژاپنی، آن عطوفت و مهربانی که بوسیله آن معلمان دانش آموزان را ترغیب به کار با همدیگر و یادگیری از همدیگر می کنند؛ عدم رغبت آنها به هدایت بحث ها، میزان زیاد تحمل آنها برای پیامدهای نامرئی و یا ارزیابی نشده و احترام زیاد آنها به قدرت یادگیری تک تک دانش آموزان؛ کسب شد (فینکلشتین، 1991).

دانش آموزان علاقمند به اطلاع پیدا کردن از ارزش های بارز جامعه ژاپن مانند هماهنگی (wa)، سخت کوشی و «کمرویی» بودند و اینکه این ارزش ها، درون خودشان، منحصر به ژاپن نبود. اما اگر به صورت ترکیبی اجرا شود و مورد باور قرار گیرد، باعث بوجود آمدن یک شخصیت ملی ژاپنی متمایز می شود که به عقیده سوروکا (1992)، به میزان زیادی مسئول موفقیت اقتصادی آن ملت بوده است.

بحث ها در مورد دلالت های احتمالی مردمی که به پیروزی خویشتن به عنوان یک پیش شرط برای موفقیت و نیاز به فشار دادن خود به سمت محدودیت های استقامت جسمی و ذهنی و این حقیقت باور دارند که کودکان ژاپنی از همان سنین بسیار پایین تا وظایف خود را انجام دهند (giri) و تعهداتشان را برآورده کنند (on) و باعث بوجود آمدن مدخل های مجله ای پرارزش شوند.

در سروکار داشتن با مبانی اجتماعی در واحد 3، کلاش، شرایط در هر دو کشور را با توجه به این موارد بررسی کرد: الف) نقش دین در مدارس زیرا به آموزش اخلاق مرتبط است؛ ب) سازمان دهی و تامین مالی مدارس؛ ج) نگرانی های تخصصی آموزش و پرورش؛ د) استفاده از فنآوری سیستم های آموزشی؛ و ه) تخصص معلمی و تدریس. دانش آموزان یاد گرفتند که مردم ژاپن، مشابه با ما در ایالات متحده، با مسائل اخلاقی، سیاسی و اجتماعی در جدال هستند و تلاش می کنند اختلاف نظرها بین اصلاح طلبان در مورد بهترین روش کنار هم قرار دادن مزیت ها و برابری، آموزش دولتی و خصوصی را حل و فصل کنند (فینکلشتین، 1991).

اشتراکات بسیار بین این دو فرهنگ، یک بینش ساز برای دانش آموزان بودند و به ایجاد حس همدلی با ژاپنی ها و آمریکایی های ژاپنی که در ابتدای ترم وجود نداشت، کمک کردند. بخصوص، دانش آموزان دختر بسیار مجذوب شیوه های فرزند پروری، نقش آموزشی مادران و روش تعریف آزادی توسط زنان ژاپنی در نقش های خانگی خود،  شدند.

از طریق بررسی فرآیندهای تعلیم و یادگیری ژاپنی که شخصیت، هویت و همکاری معلمان آینده را تقویت و رشد می دهد، درک و احترام به فرهنگ ژاپنی حاصل شد، در صورتی که قبلاً از این درس و دوره، چنین چیزی وجود نداشت. نوشته های مجله روزانه، رشد حساسیت و درک فرهنگی را بازگو کرد. یکی از نقاط پررنگ این درس بنظر می رسد فرصتی بود که دانش آموزان برای مشاهده و درمیان گذاشتن تفکرات و ایده ها با ماساهیرو هیروز، یکی از استاندان مدعو از توکیو، بود. چندین دانش آموز، به شرکت در برنامه JET (تدریس مبادله ای ژاپن) علاقمندی خود را بیان کردند.

سفارش ترجمه تخصی مدیریت آموزشی

در تحلیل نهایی، بنظر می رسد که درس مبانی سنتی را می توان با موفقیت متناسب سازی نمود تا به یک ابزار قوی برای گسترش تجربیات جهانی و فرافرهنگی برای معلمان پیش از خدمت، تبدیل شود. با تاکید بر بررسی اساسی تفکر و شیوه آموزش، این درس در حصول تغییر نگرشی مثبت در دانش آموزان مرتبط با تنوع فرهنگی، موفق بود. بنظر می رسد مجلات و پورتوها نشان می دهند که اکثر دانش آموزان به یک میزان رضایت بخش دانش، مهارت ها و تعهد به تدریس در مورد فرهنگ های دیگر و در مورد مسائل آموزشی بین المللی، دست یافته اند. استفاده از ژاپن به عنوان یک مطالعه موردی، راه به سمت شامل کردن کشورهای دیگر در برنامه درسی تربیت معلم و برنامه های درسی مدارس دولتی، هموار می شود.