ترجمه مقاله بلوغ سازمانی

4-1 : نتایج تحلیل عاملی اکتشافی که آثار کاربردی بدنبال دارند

برخی سوالات حذف می شوند تا حداقل آستانه پارامترهای پایایی ارائه شده در جدول 1 بدست بیایند. با توجه به اینکه مقادیر پارامترهای پایایی در محدوده قابل پذیرش هستند ، تحلیل های بیشتر در دست اجرا قرار گرفته اند. عوامل (اقدامات) که مقادیر ویژه شان بیشتر از یک هستند حفظ می شوند و در کنار مولفه های چرخشی در ضمیمه A1 ارائه می شوند. 12 سوال (با ** در بخش ضمیمه) حذف می شوند تا پارامترهای پایایی ارتقا پیدا بکنند. این سوالات عبارتند از مشارکت چندین عامل در فرایند ملزومات، فرمت های مختلف برای گردآوری ملزومات، حالت های مختلف گردآوری ملزومات، تمرکز بر کامل بودن ملزومات، تمرکز بر مبهم نبودن ملزومات، رویکرد طراحی مناسب در اولین مرحله، استفاده از متدولوژی انتشار/ اشتراک، روش استفاده مجدد از شی، رویکرد طراحی دانه بندی شده، حمایت سازمانی برای سازش و ارائه توضیحات به کارکنان مضطرب، معاملات مبتنی بر اعتماد، بازخورد گزینشی (مرورهای رسمی/ مدیریتی). تحلیل ها نشان دهنده عدم توافق برای لحاظ کردن این سوالات هستند. نمی توان گفت که منابع متناسب با سرمایه گذاری ها هستند. نکته جالب و قابل مشاهده اینکه برای بسیاری از سوالات حذف شده، حالت متناظر و گسترده تر مورد پذیرش قرار می گیرد. این وضعیت متناسب با تصمیم این مطالعه برای انکار جزئیات ریز ، و دستیابی به دیدی وسیعتر راجع به انعطاف پذیری است.به عنوان مثال،بازخورد فراگیر در مراحل قبلی پذیرفته شده است و شامل قلمروی بازخورد گزینشی حذف شده است.

سفارش ترجمه تخصصی مدیریت

 

4-2 : اعتبارسازی اقدامات (روش ها) با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی

تحلیل عاملی تاییدی، برای تایید تجربی روش های شناسایی شده، برای هر 6 سطح بلوغ با استفاده از EFA بکار می رود. نتایج تحلیل عاملی تاییدی (CFA)، در ضمیمه B2 خلاصه سازی شده اند. مشاهده می شود که عامل همکاری و آزمایش ، در سطح بلوغ 4 ، با جداسازی به دو عامل جداگانه با اسامی همکاری و آزمایش گرایی، بهتر تشریح می شود. با وجود معناداربودن همبستگی (0.62) ، به آن ها به چشم دو روش متمایز نگاه می شود. شاخص های تناسب مدل ، برای سطح چهارم بلوغ کافی می باشند. تفکیک عوامل "مدیریت محصول و ریسک در تحویل نرم افزار" ، آزمایش نشده است ، زیرا فقط از روی دو شاخص جداگانه ساخته شده است. روایی همگرا برقرار می شود چرا که بارگذاری های عاملی نسبت به سازه های مخفی مربوطه بیشتر از 0.6 است (باگوزی و یی، 1988، فرنل و لارکر، 1981). شاخص نیکویی برازش تعدیل شده (AGFI) ، شاخص نیکویی برازش (GFI)، خطای ریشه مجذور میانگین تخمین (RMSEA) ،  شاخص تناسب مقایسه ای (CFI)، شاخص تناسب نُرم شده (NFI)، شاخص تاکر لوئیس (TLI) ، به منزله شاخص های تناسب مدل در نظر گرفته می شوند. تحلیل ها با استفاده از نرم افزار SPSS-AMOS نسخه 20 اجرا شده اند. حمایت از مقادیر آستانه ای از تحقیقات قبلی استخراج شده اند : خی 2/ درجه آزادی کمتر از 3 (مارش و هوکور، 1985) ، CMIN/DF بزرگتر از 0.05 (ویتون، موتن، الوین، سامرز، 1977)، RMSEA زیر 0.08 (برون، کودک، 1993) ، GFI بزرگتر از 0.9 (جورسکبوک و سوربوم، 1984)، AGFI بزرگتر از 0.8 (جورسکبوک و سوربوم ، 1981)، CFI (0.9، بنتلر، 1990)، TLI بزرگتر از 0.9 (بنتلر، بونت، 1980) ، NFI بزرگتر از 0.9 (بولن، 1989)، پایایی ترکیبی بزرگتر از 0.6 ، میانگین واریانس استخراج شده (AVE)، بزرگتر از 0.5 برای روایی سازه (فورنل و لارکر، 1981). آموزش دهی مجدد شاخص ها نسبت به حذف سوالات ترجیح داده می شود تا شاخص های تناسب مدل بهتری بدست آیند (AGFI  و GFI). البته مقادیرشان نزدیک به 0.9 است که برای این مطالعه کافی می باشند.

4-3 : نتایج مصاحبه ها

دیدگاه های متخصصان راجع به روش های انعطاف پذیری تمام سطوح بلوغ در شکل 1 خلاصه شده اند . بازخورد پاسخ دهندگان به عنوان راهنمای اضافه برای تشکیل انعطاف پذیری در سازمان بکار می رود. برای روش های اولین سطح بلوغ ، پاسخ دهندگان معتقدند که نیاز به بهبود شاخص های منتخب سازمان ، باید در فرایندهای جداگانه بتدریج انعطاف پذیری کسب بکند. تاکید بر حداقل تاخیر زمانی بین منافع مورد انتظار و زمان اجرای روش و انعطاف پذیری منافع بلندمدت و بهبود آن بررسی شده است. محدودیت زمان اثر بالقوه قوی تری نسبت به محدودیت مالی برای اتخاذ این روش ها دارد. برخی متخصصان ناتوانی ارتقای انعطاف پذیری در وظایف جاری را مطرح نموده اند.

برای روش های دومین سطح بلوغ، متخصصان روی دستیابی به انعطاف پذیری اولین سطح بلوغ و اتخاذ متدولوژی چابک جهت دستیابی به دومین سطح بلوغ انعطاف پذیری تاکید نموده اند. انعطاف پذیری فعال شده با IS ، تعامل بهتر بین فرایندها، از طریق ادغام بهتر خروجی های یک فرایند به ورودی های فرایند دیگر را فراهم می سازد. فرایندهای موجود در طراحی و توسعه همکاری نرم افزاری برای متناسب سازی آن برای کاربرد نهایی ، لزوم تصمیم گیری در سطح سازمان ، تعامل و اجرا را در پی دارد.

در سومین سطح بلوغ، متخصصان اعتقاد دارند که تلاش سیستمی و فرهنگ کلی سازمان نقش اساسی دارند. اختصاص بودجه بیشتر به توسعه منابع انسانی و ایجاد مهارت های اختصاصی ، برای انعطاف پذیری عوامل مشاهده شده اند. کیفیت استخدام نیز در برخی پاسخ ها مشاهده می شود. متخصصان تمایل به بهبود انعطاف پذیری عوامل را نشان داده اند. به باور آن ها، شاخص ها برای تشریح انعطاف پذیری عوامل ، در سازمان های بزرگ و کوچک کافی می باشند. این سطح از بلوغ انعطاف پذیری ، نمایش نتایج برونگرا ، همچون بهره برداری از فرصت های تجاری، و نوآوری را بدنبال دارد.

متخصصان به سوالات مربوط به دیدگاه راجع به انعطاف پذیری استراتژیک (بلوغ سطح چهارم) ، با توجه به شاخص های عملیاتی پاسخ داده اند. به اعتقاد آن ها، فعالسازی انعطاف پذیری در عمل و تصمیم ، منجر به کسب منافع بلندمدت و جلوگیری از تاخیرها می شود. تصمیم آگاهانه برای اجرای انعطاف پذیری استراتژیک ، مستلزم اجرای آزمایشاتی عمیق است. متخصصان یک ساختار سیستمی انعطاف پذیر را با قدرت تصمیم گیری کافی در تمامی سطوح پیشنهاد داده اند. تعداد کمی، هزینه بالا برای بهبود هدفمند انعطاف پذیری در شرایط نوظهور را پیشنهاد داده اند. همچنین آن ها بر وجود و برتری دیدگاه های کوتاه مدت در سازمان های IT تاکید دارند زیرا پیش بینی منافع بلندمدت و ویژگی های نرم افزارها، بدلیل کوچک بودن چرخه عمر فناوری دشوارتر است. عملیاتی کردن انعطاف پذیری استراتژیک برای سازمان های برخوردار از منابع ، ساده تر است. برخی پاسخ دهندگان چنین نظری را مطرح نموده اند. همکاری های قابل اعتماد نیز نسبت به انعطاف پذیری استراتژیک مورد تاکید قرار گرفته اند.

متخصصان شاهد تفاوت های جزئی بین سطوح چهارم و پنجم بلوغ انعطاف پذیری هستند. منابع و اندازه اساسی سازمان ها، برای حفظ ترکیب بهینه از تامین کنندگان و شرکا مورد اشاره قرار گرفته اند. در ششمین سطح بلوغ، متخصصان روی پذیرش گسترده محصولات و خدمات سازمان ، و قابلیت های مطلوب درون سازمانی تاکید نموده اند. این بلوغ انعطاف پذیری، در سازمانی که رهبر تجاری یک بخش است و در سطح جهانی حضور دارد قابل انتظار است. سازمان های IT برتر و رهبر از جمله مایکروسافت و گوگل ، از دید متخصصان در این سطح حضور دارند. همچنین متخصصان بر اهمیت استفاده کامل از فرصت ها و منابع سازمانی تاکید ورزیده اند. سیاست مطلوب دولتی ، از دید مصاحبه شوندگان یکی از ملزومات اساسی برای دستیابی به این سطوح از بلوغ انعطاف پذیری است.

دیدگاه کُلی متخصصان راجع به جنبه اجرایی در یک رویکرد کُلی سازمانی، احتیاطی و با انعطاف پذیری کنترل شده ، با هدف بهبود انعطاف پذیری بدون اختلال در وظایف فعلی مطرح شده است. اکثریت 30 شرکت کننده به معنی امکان دستیابی به سطح سوم بلوغ در محیط کشور هند است. به اعتقاد مشارکت کنندگان، تا این سطح، منافع و سرمایه گذاری ها شرایط کاملاً مطلوبی دارند.

5- سنتز یافته ها

رفتار سازمان در سطح بلوغ تعیین شده ، شامل مجموع رفتارهای روش های تشکیل دهنده آن، و رفتار هر روش مجموع رفتار شاخص های تشکیل دهنده آن رفتار است. 23 روش در 6 سطح بلوغ انعطاف پذیری شناسایی شده اند. سازه های سطوح بلوغ انعطاف پذیری، حوزه های عمل، و شاخص های مربوطه، به موازات سطوح بلوغ، حوزه های فرایند،و مولفه های پذیرفته شده کاری  چهارچوب ادغام مدل بلوغ قابلیت رایج (cmmi) برای توسعه محصولات نرم افزاری قرار می گیرند. متخصصان ترغیب می کنند که در طول ارزیابی سطوح بلوغ انعطاف پذیری ، نتایج خالص روش های مربوطه باید در غیاب شاخص های روش تایید بشوند.دلیل بالقوه این است که در بسیاری موارد، سازمان از شاخص های پیشنهادی برای روش های مختلف استفاده می کند اما نتایج یکسانی از طریق سایر روش ها بدست می آیند. شاخص های سطوح بلوغ انعطاف پذیری بالاتر ، در نتیجه تلاش های سیستماتیک بدست می آیند. در صورتی که خروجی های مورد انتظار یک سطح بلوغ مشخص قابل تایید باشند، آنگاه گفته می شود که سازمان آن سطح از بلوغ انعطاف پذیری را داراست.

دیدگاه های متخصصان عمدتاً از دستورالعمل های اضافه برای دستیابی به یک سطح بلوغ انعطاف پذیری ناشی می شوند و باید برای دستیابی به اهداف تعیین شده در روش ها، به آن ها رسیدگی نمود. برای ابتکارات موفق ارتقای انعطاف پذیری ، سازمان ها بایستی شاخص های روش های مختلف را تقویت بکنند. تقویت شاخص ها و دستیابی به اهداف تعیین شده توسط شاخص ها ، هر دو اموری ضروری برای سازگاری با سطوح بلوغ انعطاف پذیری هستند. نسبت ارزش به هزینه برای شاخص های پذیرفته شده یک عمل ادغام شده در پاسخ های نظرسنجی های پرسشنامه ای مطلوب تلقی می شود (سوشیل، 2015). ارزیابی بلوغ انعطاف پذیری با این رویکرد، منافع بلندمدتی در پی دارد و تلاش های سازمانی برای بهره وری شغلی را هماهنگ می کنند. سلسله مراتب سطوح بلوغ انعطاف پذیری ، به همراه روش های مربوطه و دستورالعمل های پیشنهادی توسط متخصصان ، در شکل 1 به نمایش درآمده اند. رفتار کُلی روش ها در یک سطح بلوغ ، نشان دهنده یک قابلیت بزرگ ، مطابق شکل 1 است.

6- بحث و بررسی

نگاه قابلیت مورد اکتشاف قرار گرفت تا رفتار روش های سطوح بلوغ تشریح بشود. روش های سطح اول، به قابلیت کنترل عملکرد فرایندی از طریق کانال های سازمانی اشاره می کنند. شاخص تشکیل دهنده اولین روش در سطح بلوغ انعطاف پذیری اول ، پذیرش مدیریت پروژه نقش اساسی در توسعه نرم افزار از لحاظ کاهش زمان و هزینه دارد (سانچز، ترلیزی، دی او سی دی موراس، 2017).در دومین روش تشکیل شده از مهندسی مبتنی بر مدل،اتوماسیون تست ، و جهت گیری خدمات در طراحی، بر استفاده از اتوماسیون تاکید می شود . این موارد برای توسعه سریع IS کاربرد دارند (سازمان بین المللی استاندارد ایزو 2010). سومین روش به دریافت جامع ملزومات، با در نظر گرفتن تمامی سناریوهای کاربردی بالقوه نرم افزار، و اعمال کنترل مدیریتی صحیح ربط دارد (ادغام مدل بلوغ قابلیت برای نسخه توسعه ، CMMI-DEV نسخه 1.3 ، 2010، پالک، 2002). این سه روش در کنار یکدیگر ، تضمین کننده انعطاف پذیری در فرایندهای سازمانی هستند. آن ها پیشنهاد دهنده استفاده از روش های مدیریتی و مهندسی رسمی، با تمرکز بر اتوماسیون هستند.

روش های سطح دوم، تعاملات سازمانی برای قابلیت تحویل نرم افزار از طریق روش های چابک را ممکن می سازند. اولین روش در دومین سطح بلوغ ، هماهنگ سازی فرایندها و عوامل به سمت اهداف را توصیه می کند. انعطاف پذیری سازمانی از طریق هماهنگی، تعامل و تنظیم مجدد فرایندهای تجاری، و تسهیل زیرساخت IS حاکم برای تحویل خدمات و نوآوری ، نهادینه می شود (کوی، یی، تئو و لی، 2015، گونگ و جنسن، 2012).اجزای تشکیل دهنده روش دوم، پذیرش متدولوژی چابک را توصیه می کنند. این عمل پیش بینی کننده تعامل نزدیک بین کارکردها و فرایندهای سازمانی است (لیورمور، 2008). سوم روش ، استقبال و گشادگی نسبت به محیط خارجی برای ایجاد ضرورت تعامل بین فرایندها و افراد را توصیه می کند (مونتیرو و همکاران، 2017). اهمیت مدیریت ریسک در توسعه پروژه ای با قابلیت های مطلوب سیستمی، بوسیله روش چهارم مورد پشتیبانی قرار می گیرد. این روش پیش بینی کننده تعامل قوی بین ذی نفعان است (نسخه ادغام مدل بلوغ قابلیت برای توسعه ، CMMI-DEV V1.3، 2010 ). روش پنجم "کنترل فرایند سازمانی"، تمرکز را روی فرایندهای داخلی و مشتری ، برای فعالسازی تعاملات سازمانی و دستیابی به هدف استراتژیک قرار می دهد (فلامهولتز ، 1996، نیدومولو و سوبرامانی، 2004).

سومین سطح از بلوغ انسانی، به قابلیت منابع انسانی با پشتیبانی از عوامل و ایجاد انتظارات حول محور آن ها، توانایی بیشتری می دهد. اولین روش در سطح سوم بلوغ،از عوامل سازمانی و شاخص های ترکیبی حمایت می کند : اکتشاف و بهره برداری از فرصت ها، عملکرد چندمهارتی،دنبال کردن فناوری جدید و نوآوری ها . وانگ، چو، لی و لای (2014) متوجه شده اند که مهارت های درون شرکتی، انعطاف پذیری را فراهم می کنند تا تقاضاهای مختلف را برآورده سازند و از فرصت های تجاری بهره برداری بکنند. علاوه بر این، گسترش مقیاس از چند مهارتی به مهارت چند حوزه ای، برای تصمیم گیری سریع الزامی تلقی می شود(کاستا و سانتوس، 2017).دومین روش، طراحی شغل انعطاف پذیر،بدنبال ایجاد نیروی کار انعطاف پذیر است. طراحی کار انعطاف پذیر ، روی انعطاف پذیری کُلی سازمان اثرگذار می باشد (دی البوکرک و کریست، 2015).

چهارمین سطح از بلوغ انعطاف پذیری ، قابلیت کارآفرینی سازمانی را با اتخاذ اقدامات کاهش عدم قطعیت از طریق استراتژی های انعطاف پذیر فراهم می سازد. این وضعیت در تناظر با فرایند استراتژی قرار می گیرد. برای روش های همکاری و آزمایش، پاتراکوسل و اولسون (2007) اعتقاد دارند که رابطه قوی بین همکاری و نوآوری تکاملی ، برای طراحی موثر نرم افزار برقرار است. عمل ساختار انعطاف پذیر ، انعطاف پذیری در تصمیم را با استراتژی ، طبق تصمیمات موازی، متوالی، همگرا و در هم تنیده ادغام می کند (لیو و سوندرام، 2009). روش ساختار انعطاف پذیر سازمانی، انعطاف پذیری ، پاسخگویی و هماهنگی اعضا در امتداد توسعه سریع نرم افزار را فراهم می سازد (نرور و همکاران، 2015). روش چهارم به سرمایه گذاری ها در گزینه های واقعی ، نسبت به سرمایه گذاری های IS و فراتر از آن ها، برای کاهش عدم قطعیت و بهترین سودآوری تعلق دارد (کمپل، 2002).

روش ها در سطح بلوغ انعطاف پذیری پنجم، قابلیتی را در سازمان ایجاد می کنند بنحوی که منابع شبکه ای به نحو مطلوب بهره برداری بشوند. اولین عمل به منزله ایجاد قابلیت از طریق اثرات درون و بین سازمانی ، از جمله قابلیت های توسعه خارجی و مبتنی بر زمینه، برای استفاده موثر ازشبکه تامین کنندگان و مشتریان است (جارونپا و مائو، 2008، مسراشمیت و هینز، 2013). روش دوم به سازماندهی مجدد محصول، بازار، سیستم ها و استراتژی ها برای بهره برداری از منابع، ارتقای دینامیک تیمی و استمرار تجارت اختصاص دارد (لینچ و همکاران، 2012، من و مارشال ، 2007، ندکارنی و هرمان، 2010، رویچاندران ، 2017، اولا و لای ، 2013).روش سوم روی استفاده بهینه از منابع شبکه برای کاهش عدم قطعیت اختصاص دارد.

قابلیت سازمانی در سطح بلوغ ششم ، روی مولفه های تشکیل دهنده اکوسیستم، سیاست ها، و نهادها، از طریق منابع و اثرات، تاثیرگذار است. روش های این سطح از بلوغ ، روی کل مولفه های اکوسیستم اثرگذار هستند. اولین روش در این سطح به نمایش بهره برداری کامل از زیرساخت فعلی IS برای زنجیره تامین اختصاص دارد. دومین روش نتایج مشارکت جامعه در نوآوری و پاسخگویی را مشخص می کند (کریگر و مولر ، 2003، پلیس، 2008). روش سوم از چهارچوب های سازمانی، مشارکت و کارآفرینی برای خدمات نوآورانه، کسب و کارهای نوظهور، مدیریت محیط اغتشاشی تجاری و گسترش دسترسی تجاری در مقیاس جهانی استفاده می کند (هیل و آلتمن، 2016، هلم ، گریتش 2014،پاتل و همکاران، 2015).روش چهارم منجر به این می شود که سازمان انعطاف پذیری در محصول را بدست بیاورد تا به تقاضاهای متغیر و فاقد قطعیت در کل جهان پاسخ بدهد (آموریم و همکاران، 2014). روش پنجم در راستای تولید یک برند جهانی برای مشتریان جهانی ، و ایجاد محیط تجاری انعطاف پذیر و کاهش بحران گام بر می دارد (الکوفی، احمد، 2014،او و همکاران، 2015).

7- توصیه ها

استفاده گسترده از شاخص ها و روش ها ، توسط سازمان ها در هر سطح بلوغ مشاهده شده است. بدین ترتیب این اعتماد ایجاد شده که این مفهوم در سازمان ها بکار برود. روش توصیه شده برای ارتقای بلوغ انعطاف پذیری سازمانی از طریق تقویت فعالیت های گنجانده شده در شاخص ها از طریق تعهد، تلاش ها و تخصیص عمیق منابع است. محدودسازی دقیق نتایج تلاش های بهبود انعطاف پذیری ، و جهت گیری هدف سازمان نسبت به عملکرد تجاری دشوار است. لذا رویکرد بررسی شده در این مقاله برای افزایش بلوغ انعطاف پذیری ، به عنوان استراتژی جایگزین برای ارتقای عملکرد سازمانی به صورت پایدار کاربرد خواهد داشت. به بیانی دیگر، فعالیت های سازمانی شناسایی شده به صورت شاخص ها، اکثراً برای عملکرد سازمان طراحی شده اند اما سطوح بلوغ انعطاف پذیری بیشتری را ایجاد می کنند. هیچ تلاش سازمانی به صورت مطلق برای بهبود انعطاف پذیری صورت نمی گیرد و انتظار می رود که نتایج خوبی را بدنبال داشته باشد. عبارت های پوشش دهنده سوالات/ شاخص های پرسشنامه ، برای استفاده از این شرایط طراحی شده اند. ابن و جانسون (2005) توصیه نمودند که برای شرکت های کوچک، استراتژی هایی همچون استراتژی بازدهی و انعطاف پذیری ، به صورت جداگانه اندازه گیری بشوند. این نشان داده که هیچ اختلاف معناداری در عملکرد وجود ندارد. همین موضوع تایید شده که روش ها استراتژیک هستند و منافع طولانی مدتی را برای عملکرد سازمان دارند و تمرکز تلاش ها روی کارهای اساسی و کارآمد قرار گرفته است.

7-1 : توصیه و شواهدی از استفاده از شاخص ها و روش های سطح بلوغ انعطاف پذیری 1

اولین روش به پروژه حاکمیت با ادغام فرایندهای هسته ای ، مدیریت دانش، مدیریت پروژه، و فرایند کیفیت مربوط می شود. روش های قوی مدیریت پروژه منجر به کاهش ریسک و هزینه ، استمرار رقابت پذیری در رکود، و خروج از پروژه های شکست خورده می شوند. شرکت اینتل تحت محدودیت های بودجه یکسان ، با اتخاذ روش های قوی مدیریت پروژه، زمان پروژه را کاهش داده و روابط مشتری را ارتقا داده است (ارزش مدیریت پروژه، 2010). شرکت اپل روی شایستگی های هسته ای منتهی به مزیت رقابتی تمرکز نموده است (هراکلوس، 2013). پذیرش زودهنگام شاخص انعطاف پذیری ، یعنی کارکرد مدیریت دانش توسط خدمات مشاوره تاتا (tcs) ، منجر به کاهش هزینه های نزاع، کاهش هزینه ها و زمان اجرای پروژه های نرم افزاری ، و ایجاد نیروی کار آتی شده است (شرما و همکاران، 2007). روش دوم اتوماسیون تحویل نرم افزار است که از شاخص های مهندسی مبتنی بر مدل، استفاده از معماری خدمات گرا، و اتوماسیون تست ساخته شده است. از آن ها با موفقیت برای افزایش بازدهی در ntt data استفاده شده است (تومیاسو،2014). سومین روش به نمایش تمامی سناریوهای تولید ، مصرف و استقرار IS در مرحله ملزومات برای منافع حداکثری اختصاص دارد. تحقق بخشی جامع به ملزومات در کنار تحلیل سازگاری با سخت افزار مربوطه، تکامل نسل بعدی بازی های ویدئویی سونی به عنوان محصولات نرم افزاری را در پی داشته است (استرمن ، جکارل ، ریوس، 2011).

7-2 : توصیه ها و شواهد استفاده از شاخص ها و روش های بلوغ انعطاف پذیری سطح 2

سازگاری سازمانی به معنی انعطاف پذیری برای اکتشاف و بهره برداری از منابع می باشد. شاخص سازگاری هماهنگ ، موقعیت رهبری فناوری را به فناوری های نانوترون GMBH در بخش ICT ، بخاطر پذیرش زودهنگام اعطا کرده است (منافع اقتصادی استانداردها، 2014). سایر شاخص ها ، انعطاف پذیری هدفمند در بهبود، ممیزی انعطاف پذیری، هماهنگی سازمانی منجر به بهبود عملکرد سازمان و چابکی در پاسخ به عدم قطعیت می شوند (داس و پاتل، 2002، گنگ و جانسون، 2012، میسون و موزاس ، 2012). تحویل چابک ساختاریافته یک فرایند بهینه بین فرایندهای ساختاریافته و غیرساختاریافته برای خلق انعطاف پذیری، بهره وری و کنترل پذیری منجر به بهبود چرخه توسعه، با اتخاذ روش های مهندسی نرم افزار و روش های چابک برای توسعه نرم افزار است (فریرا ، فاریا ، آزودو ، مارکس، 2017).روش تاثیر خارجی تمرکزش را روی استفاده منظم از ورودی های جهان خارجی (مشتریان، محیط تجاری و غیره) ، در روش های داخلی قرار می دهد. بنچ مارک کردن یک مولفه مهم از این روش است که با موفقیت توسط شرکت IT هندی فناوری های HCL برای ارائه سریعتر به بازار بکار رفته است (مهندسی ارزش، 2012). روش های مدیریت ریسک و محصول، کیفیت پیشنهادات را ارتقا داده و ریسک را کاهش می دهند. روش کنترل فرایند سازمانی، بر کارکردهای عملکرد سازمانی نظارت می کند و ارتباط نزدیک با مشتری را حفظ می کند. این روش ها تضمین کننده تعامل افراد و فرایندها هستند و یکپارچگی در اهداف سازمانی را در پی دارند.

7-3 : توصیه ها و شواهد استفاده از شاخص ها و روش های بلوغ انعطاف پذیری در سطح 3

شاخص های سطح سوم بلوغ به انعطاف پذیری عوامل ربط دارند که شامل کارکنان، مشتریان، تامین کنندگان، شرکا، ویژگی های محیط کار و مولفه های رفتاری هستند. دو روش روی حمایت از عوامل (تامین کنندگان، شرکا و کارکنان)، و انتظارات از عوامل تمرکز دارند. شرکت فناوری های HCL ، در ابتدا کارمند و ثانیاً سیاست مشتری را دنبال می کند. با ارائه ابزارهای مورد نیاز ، دسترسی به IS،و طراحی کار انعطاف پذیر، کارکنان توانمندسازی می شوند.

نتیجتاً از منافع تصمیمات سریع در نقطه زمانی مطلوب، نوآوری ، توانایی کسب بالاترین درآمد به ازای هر کارمند بین شرکت های IT هندی برخوردار می شود (کاپلی، سینگ، اوسیم، 2010، نایار، 2010). شاخص ها در این سطح از بلوغ انعطاف پذیری ، رویکرد تمرکز بلندمدت بر کارکنان را در پیش می گیرند. کارکردهای سازمانی مجهز به IS به کارکنان کمک کرده تا از انعطاف پذیری نیروی کار استفاده بکنند.

7-4 : توصیه ها و شواهدی از بکارگیری شاخص ها و روش های بلوغ انعطاف پذیری در سطح 4

این بخش به معرفی شاخص های انعطاف پذیری استراتژیک اختصاص دارد که عمدتاً به ساختار سیستم، سرمایه گذاری ها و تصمیمات ربط دارند. دو روش به همکاری و آزمایش در تمامی حوزه های تجاری مربوط می شوند.مایکروسافت با همکاری تویوتا بخش اطلاعاتی را در خودرو با چندرسانه ای (نقشه ها و صوت) ایجاد کرده است. همچنین سیستم های مدیریت انرژی با موفقیت آزمایش می شوند (توریرا و کروس، 2013). روش سوم به پیش بینی آشفتگی و کاهش از طریق تغییرات سازمانی اختصاص دارد و به طور کلی زیر محدوده استراتژی های انعطاف پذیر قرار می گیرد. روش چهارم به ساختار انعطاف پذیر می پردازد که از رسمیت و توانمندسازی محدود ساخته شده است. روش چهارم به سرمایه گذاری در شرایط پیش بینی نشده ربط دارد و منافعی را در دوران عدم قطعیت ایجاد می کند. با استراتژی IS، نقش های استراتژیک تسهیل می شوند (دینگ، لی، جورج، 2014).

7-5 : توصیه ها و شواهدی از بکارگیری شاخص ها و روش های بلوغ انعطاف پذیری در سطح 5

سه روش شناسایی شده اند که به قابلیت و نگرش های سازمانی ، قابلیت سازماندهی مجدد و استفاده بهینه از منابع شبکه ای ربط دارند. ظهور شرکت IBM از یک شرکت سخت افزاری و نرم افزاری و تبدیل به یک پلتفرم شناختی و ابری سازمانی، در چهارچوب روش اول قابل توصیف است. قابلیت سازمانی و موقعیت یابی با تقویت قابلیت های تحلیلی و داده (گزارش سالیانه IBM، 2015).عمل سازماندهی مجدد ، دارای رابطه قوی با انعطاف پذیری کُلی سازمان می باشد. سومین روش روی استفاده بهینه از منابع زنجیره تامین و اجتناب از هزینه بیش از حد برای ایجاد بافر در برابر عدم قطعیت تمرکز دارد. لی (2004) دریافته است که چابکی، تطبیق پذیری، هماهنگی و بهره وری زنجیره تامین ، عملکرد زنجیره تامین را بهبود داده و سهم بازار دل پس از زلزله در تایوان بیشتر می شود. همچنین از دست رفتن فرصت برای شرکت COMPAQ در اواخر دهه 1990، پس از افت قیمت قطعات را در پی داشته است. موجودی استراتژیک توسط سیسکو از طریق هاب الکترونیکی بدست آمده است که شرکت و تامین کنندگان را برای ایجاد پاسخ بهتر به هم پیوند می دهد (لی، 2004). اکثر شاخص ها راجع به این سطح بلوغ به استفاده از کارکردهای سازمانی با قدرت IS ، برای حمایت از فرایندهای استراتژیک اشاره می کنند.

7-6 : توصیه ها و شواهدی از بکارگیری شاخص ها و روش های بلوغ انعطاف پذیری در سطح6

روش اول (بهره برداری از زیرساخت IS) ، در شرکت گوگل با موفقیت برای توسعه تجارت بکار رفته است (شرکت الفبا و گوگل، 2015). فعالیت های مشارکت اجتماعی و مسئولیت اجتماعی شرکت (CSR) ، نقش پررنگی در ایجاد تصویر برند شرکت تاتای هند دارند (رنگان، چیس،کریم، 2015).روش سوم (گسترش جهانی توسط شرکا، کارآفرینی و چهارچوب نهادی) ، سیاست های حمایتی دولتی برای رشد سازمانی را مطالبه می کنند. مایکروسافت با استفاده از مشارکت جهانی و حمایت نهادی بدنبال ارتقای مبنای فناوری خود و توانمندسازی دولت برای ارائه خدمات دولتی است (نقش بخش خصوصی در گسترش فرصت اقتصادی از طریق عملکرد مشارکتی، 2007). روش چهارم (محصولات مقیاس پذیر جهانی و توسعه اکوسیستم) با موفقیت توسط شرکت اوراکل برای جلوزدن از رقبا بکار رفته است (لزلی، 2015). روش پنجم (مشارکت جهانی مشتری توسط کارکردهای برند و محصول) ، با موفقیت در شرکت اوراکل با بهره گیری از انتطارات بالقوه مشتری از نرم افزار، و نه انتظار و یافتن روش هایی برای سازگاری با ملزومات جدید اجرا شده است. این عمل برند سازمان به عنوان بزرگترین شرکت پایگاه داده را تقویت کرده است (لزلی، 2015). این روش ها به روابط بین سازمان های شریک، جامعه کاربری، جامعه، دولت و رفتارهای حمایتی سازمان ربط داده می شوند. تعادل بهینه سود نسبت به هزینه ها برای مولفه های توسعه اکوسیستم ، جامعه، شهر و CSR ضروری هستند. همکاری و مشارکت زیاد اصلی ترین رفتارهای سازمانی در این سطح می باشند.

اتخاذ روش های توصیه شده به افزایش سطح کنترل در محیط های آشفته می انجامد و به کاهش عدم قطعیت کمک می کند (ولبردا، 1997). مشاهده می شود که در سطوح پایین بلوغ انعطاف پذیری، منافع میان مدت تا بلندمدت مورد توجه هستند. در سطوح بالاتر ، ارزش کلی سازمان مهم است . ولبردا (2017) مشاهده نموده است که تطبیق یک سازمان و محیطش ، منجر به تکامل بین سطوح شده و به انعطاف پذیری و خلاقیت نیاز دارد. لذا ایده ی مقاله فعلی برای مطالعه سطوح مختلف بلوغ انعطاف پذیری در راستای تحقق اهداف سازمان ، به طور کُلی حمایت می شوند.

8- دستاوردهای این تحقیق

روش های مدیریتی با دستاوردهای گسترده ناشی از این تحقیق روبرو هستند. انعطاف پذیری سازمانی ریشه در نظریه های مدیریت استراتژیک دارد. دوگانگی های مدیریت نسبت به انعطاف پذیری ، در چهارچوب FMM مورد رسیدگی قرار گرفته اند. آن ها روش محور هستند و منشاشان در تحقیقات قبلی است.

8-1 : دستاوردهای کاربردی

این چهارچوب شکاف عدم وجود توصیه های معتبر برای کمک به مدیران و بهبود انعطاف پذیری را پُر کرده است.این چهارچوب کُل ذی نفعان را روی یک پلتفرم مشترک قرار می دهد. لذا رویکرد نسبت به انعطاف پذیری مدیریت بالاتر و پایین تر ، به یک دستورالعمل رایج تبدیل شده تا اهداف برآورده بشوند و قابلیت در سطوح مختلف بلوغ انعطاف پذیری حاصل بشوند. جنبه های استراتژیک و عملیاتی انعطاف پذیری ، در این چهارچوب همگرا می شوند.

این مقاله انعطاف پذیری سازمانی را به صورت کُلی به عنوان هدف مشترک نسبت به نتایج در سطوح مختلف بلوغ سازمانی تعریف می کند. این تحقیق منجر به اختصاص کارکردهای ویژه به سازمان ها می شود. آن ها سازمان ها را به سمت سطوح بالاتر بلوغ انعطاف پذیری، از طریق ارزیابی دائمی انعطاف پذیری موجود ، و اتخاذ اقدامات مناسب  هدایت می کنند. مقایسه انعطاف پذیری سازمان های مختلف ، از جمله مکانیزم های بهبود انعطاف پذیری برای سطوح بالاتر بلوغ ، با این رویکرد امکان پذیر است.

8-2 : دستاوردهای تکمیلی نسبت به نظریه و کاربرد IS

این تحقیق، یک چهارچوب مدل بلوغ جدید را پیشنهاد داده است. مدل های بلوغ غالب فرایندهایی را مطرح کرده که معمولاً همپوشانی ندارند. البته FMM در طول تکاملش ، روش های کلیدی تشکیل دهنده چندین مدل بلوغ را شناسایی کرده است. انبوهی از دل های بلوغ وجود دارند که قابلیت در کارکردهای مختلف سازمانی را ارتقا می دهند. سازگاری با تمامی آن ها ، برای سازمان که بحث راجع به فرایند – مدل بلوغ نسبت به اثربخشی را دنبال می کند امکان پذیر نیست. این چهارچوب فرایندهای اساسی لازم برای عملکرد پایدار برای چهارچوب های مربوطه را پوشش می دهد. انعطاف پذیری برای تمامی مدل های بلوغ و چهارچوب ها، امر مطلوبی است.

از سوی دیگر،سایر مدل های بلوغ مولفه های اساسی انعطاف پذیری ناشی از FMM را تایید  و در چهارچوب گنجانده شده اند. هرچند مدل های غالب بلوغ، قابلیت در حوزه های عملیاتی منتخب را ایجاد می کنند ، در FMM فرایندهای کلیدی سازمانی را برای کسب عملکرد پایدار اولویت بندی می کند.FMM رویکرد رفتاری و فرایندی را در بحث فرایند- مدل بلوغ ، نسبت به مفهوم مدل بلوغ در پیش می گیرد. در بالاترین سطح، سایر مدل های بلوغ ، اندازه گیری بر اساس بهینه سازی را توصیه نموده اند. اما FMM انتخاب روش ها و شاخص های سطح پایین تر را در پیش می گیرد تا بهبود اجرایی و مقیاس پذیری در راستای عملیات جهانی سازمان ها حاصل بشود. همچنین در این مقاله چهارچوب پایه ای نسبت به FMM برای سایر بخش های صنعتی معرفی شده است و توسط محققان آتی ساخته می شود.

8-3 : کاربردهایی در زمینه سیاست

تغییر در سناریوهای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فناوری ، به انعطاف پذیری سازمانی نیاز دارد تا از طریق ابزارهای قانونی و سیاسی مورد هماهنگ سازی و نهادینه سازی قرار می گیرند. انتظارات از جانب سازمان های دولتی مربوطه، شاخص های کلیدی FMM ، حرکت به سمت سطوح بالاتر انعطاف پذیری مطابق قوانین تعریف شده را در پی دارند. آن ها روی سناریوی متغیر جهانی نیز اثرگذار هستند. به تعادل رسانی دو دیدگاه متضاد برای کسب انعطاف پذیری بیشتر ، و تحقق بخشی به اهداف تجاری و اجتماعی در سطح سیاسی ضروری است. بدین ترتیب به سازمان ها این اختیار داده شده تا از شاخص ها در سطح بلوغ ششم نسبت به چهارچوب های نهادی استفاده بکنند.

9- انعطاف پذیری، رقابت پذیری و عملکرد پایدار

در سطوح بالاتر از بلوغ انعطاف پذیری، سازمان ها در راستای نوآوری و همکاری با اعضا گام برمی دارند ، البته باید از منافع هر یک از طرفین در طول رابطه حفاظت کرد (دکر، 2003). توانایی پیش بینی نیازهای بلندمدت مشتری و قابلیت های تحول اکوسیستمی ، سطح بلوغ بالاتری را حاصل می کنند. ترکیب فعالیت های اجرایی از IS برای دستیابی به اهداف تعیین شده استفاده می کنند. استفاده از IS، منجر به ایجاد قابلیت دینامیک و انعطاف پذیری می شود (فینک و نومان، 2009)

انعطاف پذیری منجر به رقابت پذیری شرکت های نرم افزاری می شود (اجیتاب، شی، مومایا، 2001).مطابق گزارش نشست جهانی اقتصاد (2018)، انعطاف پذیری یک محرک مهم برای کسب آمادگی آتی و رقابت پذیری جهانی است. هند در رتبه 58 جهان قرار دارد. هند سعی می کند از پتانسیلIT و ITES برای حفظ رقابت پذیری در برابر عدم قطعیت سود می برد (دلویت، 2014). روش های مختلفی برای ارزیابی رفتار عینی سازمان ها ، ناشی از انعطاف پذیری کُل سازمان وجود دارند. در تحقیق فعلی، منافع پیش بینی شده انعطاف پذیری توسط مجریان، با فاصله کمی در روش های انعطاف پذیری منعکس می شوند. این رویکرد به مدیران اجرایی این انگیزه را داده تا روش های انعطاف پذیری را اتخاذ کرده و از سرمایه گذاری ها حمایت بکند. موفقیت بلندمدت رقابت پذیری صنعت نرم افزار هند ، در کنار عدم قطعیت مورد توجه بوده است (امباستا و مومایا، 2004). اوماوسی و مومایا (2008) دریافتند که سازمان های هندی در حد پایین تری از منحنی ارزش عمل می کنند. مکانیزم پیشنهادی آن ها ، یعنی صمیمیت با مشتری، جامع بودن ملزومات، و بازاریابی خلاقانه بخشی از مجموعه شاخص های FMM هستند که مناسب محیطی دینامیک می باشند و رویکرد مقرون به صرفه برای بهبود تدریجی انعطاف پذیری و آماده سازی سازمان برای عملیات جهانی بهینه تلقی می شود.دستیابی به بالاترین سطح بلوغ سازمانی ، منجر به قرارگرفتن در موقعیت رهبری جهانی شده و عملکرد صادرات را نیز شامل می شود.

11- محدودیت ها و تحقیقات آتی

انتظار می رود سایر شاخص ها در آینده اضافه یا دستکاری بشوند. بدین ترتیب تغییراتی در ترکیب روش ها صورت می گیرند. شناسایی موانع انعطاف پذیری ، مکمل این مطالعه است. در حال حاضر، این تحقیق در سازمان های IT است اما تعمیم به سایر حوزه ها را نیز دارا می باشد. در روش مدیریت محصول و ریسک (سطح بلوغ 4) ، دو دسته جداگانه از شاخص ها در یک عامل ادغام شده و حمایت دو شاخص را در پی دارند. در مطالعات آتی، به شاخص های اضافه برای تفکیک نیاز است. روش های مختلفی همچون مشارکت جهانی مشتری ، سرمایه گذاری نسبت به عدم قطعیت ، کنترل فرایند سازمانی ، مدیریت ریسک و محصول در تحویل نرم افزار ، فقط از دو شاخص ساخته می شوند. عوامل اضافه برای عملکرد صحیح ساختار عوامل مورد نیاز هستند. مطالعه تجربی روابط چندگانه بین روش ها و سطوح بلوغ مختلف ، در ساخت گزینشی روش های سازمان نقش دارند. مصاحبه های متخصصان بیانگر میزان سازگاری با بلوغ انعطاف پذیری است و در مطالعات آتی به چشم می آید. جنبه های انعطاف پذیری و اندازه گیری رقابتی ، روش های انعطاف پذیری اضافه را برای سطوح بالاتر بلوغ در تحقیقات آتی بررسی می کنند.