ترجمه مقاله تخصصی رشته بیمه PDF
خانواده های ثروتمند ممکن است از خدمات بهداشتی بیشتری نسبت به خانواده های فقیر استفاده کنند، چون آن ها از وضعیت اقتصادی خود اطمینان بیشتری دارند. با این حال، افزایش سریع هزینه های بهداشتی باعث شده برخی از خانواده ها قادر به مقاومت در برابر خطرات اقتصادی نباشند و قربانی CHE شوند. نتایج ما سازگار با مطالعات قبلی بوده که نشان داد افراد میانسال و سالخورده در کشورهای ثروتمند اروپایی به دلیل استفاده از خدمات بهداشتی با CHE مواجه می شوند. فراوانی تجمعی CHE در فرانسه بالای 40 درصد با حد آستانه 35 تا 40 درصد است (جلنا و همکاران، 2016).
صرفنظر از نوع بیمه سلامت، شیوع CHE و IME طی دوره 5 ساله افزایش یافته، این مساله بدین معنی است که شرکت در بیمه سلامت نمی تواند به طور کامل مانع از افتادن در CHE گردد. شرکت در طرح های بیمه سلامت مرتبط با خطر بالاتر مواجهه با CHE در سال 2015 بود. برای گروهی از افراد میانسال و سالخورده که دارای تقاضای بیشتری برای خدمات بیمه هستند، پوشش بیمه با کنترل هزینه های پزشکی ممکن است بار اقتصادی مربوط به بیماری را تا حدی افزایش دهد. حتی برای UEMI که از کارامدترین حمایت اقتصادی برخوردار است، شیوه CHE افزایش سالانه نشان داد و IME نیز از سال 2011 تا 2015 دو برابر شد.
جدول 5: نتایج GLMMs
اثرات |
متغیرها |
|
b |
stb |
p |
OR |
95 درصد فاصله اطمینان |
اثرات ثابت |
نوع شهری – روستایی جنسیت وضعیت تاهل سطح تحصیلات بیمه سلامت |
روستایی در مقابل شهری زن در مقابل مرد متاهل در مقابل مجرد مقطع راهنمایی و بالاتر در مقابل بی سواد دبیرستان در مقابل بی سواد ابتدایی در مقابل بی سواد UEMI در مقابل NCMS URMI در مقابل NCMS MIX در مقابل NCMS بدون بیمه در مقابل NCMS |
22/0 00/0 03/0 24/0- 30/0- 15/0- 15/0- 01/0- 01/0 08/0- |
06/0 04/0 05/0 06/0 07/0 05/0 07/0 08/0 19/0 07/0 |
000/0 919/0 576/0 000/0 کمتر از 001/0 004/0 027/0 868/0 968/0 201/0 |
24/1 1 03/1 79/0 74/0 86/0 86/0 99/0 01/0 92/0 27/1 |
10/1 93/0 93/0 70/0 65/0 77/0 79/0 89/0 74/0 96/0 17/1 |
اثرات تصادفی |
معلولیت بیماری مزمن اندازه خانواده سطح اقتصادی خانواده مراقبت بستری سال ها |
بله در مقابل خیر بله در مقابل خیر 1 عضو در مقابل بیش از سه عضو 2 تا 3 عضو در مقابل بیش از 3 عضو فقیرترین در مقابل غنی ترین زیر خط فقر در مقابل غنی ترین متوسط در مقابل غنی ترین غیرثروتمند در مقابل غنی ترین بله در مقابل خیر |
24/0 41/0 56/0 53/0 60/0 55/0 24/0 01/0- 81/0 44/0 |
04/0 07/0 05/0 06/0 06/0 06/0 06/0 05/0 03/0 |
001/> 001/> 001/> 001/> 001/> 001/> 001/> 912/0 001/> 001/> |
27/1 51/1 75/1 70/1 83/1 74/1 27/1 99/0 25/1 / |
17/1 40/1 54/1 55/1 63/1 55/1 13/1 88/0 05/2 / |
موضوع |
UEMI |
NCMS |
URMI |
سال راه اندازی |
1998 |
2003 |
2008 |
پوشش |
همه کارکنان و کارگران در شهرها |
ساکنان روستایی |
ساکنان شهری غیرکارمند |
منبع بودجه |
اهدا کننده (8 درصد حقوق سالانه، 6 درصد از کارفرما و 2 درصد از کارکنان) |
کمک دولتی (80 درصد) و حق بیمه فرد (20 درصد) |
کمک دولتی (70 درصد) و حق بیمه فرد (30 درصد) |
ثبت نام (درصد) (وسعت) |
95 درصد |
95 درصد |
95 درصد |
نرخ بازپرداخت (ارتفاع) |
68 درصد برای نرخ بازپرداخت بستری و پوشش کامل برای سرپایی |
44 درصد برای نرخ بازپرداخت بستری و برای درمان سرپایی در برخی مکان ها |
48 درصد برای نرخ بازپرداخت بستری و برای درمان سرپایی در برخی مکان ها |
پوشش سود (عمق) |
هر دوی خدمات سرپایی و بستری و بیش از 2100 دارو |
خدمات بستری و پوشش 800 تا 1200 دارو |
خدمات بستری و پوشش 2100 دارو |
گسترش پوشش هزینه تنها حد آستانه ساکنان را به منظور استفاده از خدمات سلامت کاهش می دهد. با این حال، عمق (پوشش مزایا) و ارتفاع (بازپرداخت) غرامت ناکافی بوده و مزایای پوشش بیمه سلامت جهانی (وسعت) توسط هزینه زیاد ناشی از استفاده بالا از خدمات مراقبت بهداشتی جبران می شود، علاوه بر این، سیستم بیمه پزشکی به طور دقیق آسیب پذیرترین افراد را مورد هدف قرار نمی دهد (وانگ و همکاران، 2016). به طور مشابه، تحقیقات نشان داد که شرکت در طرح های بیمه پزشکی شیوع CHE خانگی را تا 8/31 درصد افزایش می دهد (وانگ و زیو، 2019).
پوشش سیستم بیمه سلامت در چین با گذشت زمان به پوشش جهانی نزدیک تر می شود (هائو، 2015). در مقایسه با گروه بدون بیمه، شرکت در بیمه سلامت به ساکنان اجازه استفاده کامل از خدمات سلامت را خواهد داد و بنابراین هزینه های پزشکی بالاتری ایجاد می کند. برخی از تحقیقات نشان می دهد که ساکنان با UEMI و URMI به احتمال بیشتری از خدمات سرپایی و بستری در بیمارستان استفاده می کنند (لی، زانگ، 2013). علاوه بر این، ساکنان به احتمال بیشتری از بیمارستان ها نسبت به مراقبت های بهداشتی اولیه استفاده می کنند (واین و همکاران، 2019). تعداد بیماران سرپایی در بیمارستان ها تا 1/12 درصد از سال 2008 تا 2017 افزایش یافته، در حالی که بیماران در بخش مراقبت های بهداشتی اولیه سالانه تا 4/4 درصد افزایش می یابد (واین و همکاران، 2019) که این مساله منجر به هزینه های پزشکی بالاتر خواهد شد.
به طور خلاصه، افزایش نرخ بازپرداخت توسط هزینه های بالای ناشی از تقاضای بالای مراقبت سلامت جبران می شود. در واقع، کنترل ناکارامد هزینه های مراقبت سلامت مزایای ناشی از شرکت در بیمه سلامت را از بین می برد. مواجهه با چنین هزینه های پزشکی بالایی باعث شده که افراد میانسال و سالخورده احتمالا با افزایش خطر قرار گیری در CHE مواجه شوند. بنابراین، سیستم بیمه سلامت در چین باید به افراد میانسال و سالخورده با ایجاد یک سیستم مراقبت سلامت پیشگیرانه کمک کند تا خدمات درمان در مراحل اولیه تا پیشرفته بیماری به آن ها ارائه کرده و استفاده از خدمات بهداشتی غیرضروری را کاهش دهد. علاوه بر این، باید تدابیری به منظور کنترل رشد نامعقول هزینه ها مانند توسعه منابع بهداشتی و سلامت جامع، مشارکت در عملکرد مدیریت سلامت پزشکان خانواده، اجرای مداخلات سلامت مناسب برای گروه های مختلف، ارتقای تشخیص و درمان سلسله مراتبی و درمان بیماری های جزئی در جامعه اتخاذ شود.
در نهایت، افراد میانسال و سالخورده تقاضای استفاده از خدمات مراقبت بهداشتی را به دلیل آسیب پذیری آن ها (شناختی و عاطفی) بیشتری را خواهند داشت که این مساله افزایش هزینه های سلامت را تشدید کرده و به احتمال زیاد آن ها را به دلیل بیماری وارد فقر بیشتری خواهد کرد. این مساله علت اصلی CHE است. به عنوان مثال، بروز CHE در خانوارهای مبتلا به بیماری های مزمن (6/4 درصد) 15 برابر خانوارهای با بیماری غیرمزمن (3/0) در کره جنوبی است (چوی و همکاران، 2015). در واقع، در این مطالعه پی بردیم که از سال 2011 تا 2015، نرخ شیوع میانسالی و سالخوردگی تا چهار درصد افزایش یافته و هزینه های پزشکی بستری در بیمارستان نیز دو برابر شده است. این مساله نشان می دهد که شیوع CHE طی 5 سال به دلیل تقاضای افراد میانسال و سالخورده با بیماری های مزمن و استفاده از خدمات بستری دو برابر شده است.
علاوه بر این، پی بردیم که دریافت مراقبت های بستری مهم ترین عامل در قرار گیری در CHE است. شیوع CHE تا 25/2 برابر در مقایسه با افرادی که از خدمات بستری استفاده نمی کنند، صرفنظر از نوع اقتصاد و بیمه سلامت افزایش یافته است. علاوه بر این، با افزایش سن و بیماری های مزمن، استفاده از منابع مراقبت سلامت افزایش یافته که این مساله منجر به افزایش هزینه های مراقبت سلامت خواهد شد، در صورتی که این خانواده ها فاقد حمایت مالی در مقابل خطرات سلامت باشند، هزینه های بالای مراقبت بهداشتی منجر به افزایش فقر آن ها خواهد شد (دنتون و اسپنسر، 2010، مانگی و همکاران، 2015). شیوع CHE در خانوارهای دارای افراد سالخورده (بالای 60 سال) دو برابر خانوارهای بدون افراد سالخورده است (یی و همکاران، 2014).
به طور خلاصه، با توجه به خستگی جسمی و روحی آن ها، افراد میانسال و سالخورده بیشتر مستعد قرار گیری در گرداب CHE به دلیل استفاده بیش از حد از خدمات سلامت هستند. برای این گروه آسیب پذیر، به حداقل رساندن استفاده از خدمات سلامت و کاهش خطر CHE از اهمیت بالایی برخوردار است. خدمات سلامت پیشگیرانه در دستیابی به این هدف با توقف روند بیماری و کاهش هزینه های غیرضروری بهداشتی ضروری است. مطالعات تایید کرد که تقویت پیشگیری از بیماری می تواند هزینه های بهداشتی را کاهش دهد. زائو و همکاران (2013) پی بردند که تقویت اقدامات پیشگیری از سکته مغزی و افزایش سرمایه گذاری در منابع پیشگیری از این بیماری به ویژه داروها می تواند به پیشگیری از بروز این بیماری، کاهش شیوه سکته مغزی و بهبود مقرون به صرفه بودن مراقبت بهداشتی در چین کمک کند. به طور مشابه، اقدامات پیشگیرانه و راهکارهای جلوگیری، شناسایی بیماری در مرحله اولیه و درمان دیابت نیز باعث کاهش وقوع عوارض و همچنین استفاده از خدمات سلامت خواهد شد (کمیسیون سلامت ملی مردم چین، 2004).
5. نتیجه گیری
محافظت بهتر شهروندان از خطرات اقتصادی بهداشت ضعیف، کنترل و رشد سریع هزینه های سلامت و کاهش استفاده بیش از حد شهروندان از خدمات سلامت ضروری است. جهت بهبود توانایی حفاظتی سیستم بیمه سلامت چین، سیاستگذاران باید گروه های میانسال و سالخورده را در اولویت کار خود قرار دهند و مراقبت های بهداشتی پیشگیرانه در سطح جامعه و ارتقای سلامت در میان شهروندان را افزایش داده، از وقوع و توسعه بیماری های مزمن و غیرعفونی پیشگیری کرده، سطح سواد سلامت ساکنان را افزایش داده، آمادگی جسمانی شهروندان را افزایش داده و از هدر رفتن غیرضروری منابع سلامت جلوگیری کنند.
دولت نیز باید مزایای بیمه سلامت را تقویت کرده و یک شبکه پیشگیرانه را با ترکیب بیمه سلامت و اقدامات سیاسی تشکیل دهد. به ویژه، دولت باید هزینه های خدمات سرپایی و بستری را کنترل کرده، استفاده از داروهای ضدباکتریایی و معاینات سلامت غیرضروری را نیز کنترل کرده، یک سیستم بررسی نسخه پزشکی ایجاد کند، اقدامات مجازات و برخورد شدید با متخلفان بیمه را افزایش داده و ثبات صندوق های بیمه سلامت را نیز افزایش دهد. برای بیمه سلامت، این موارد نه تنها به معنای افزایش نرخ مشارکت است، بلکه به معنای طراحی بسته های مفید، حفاظت از افراد آسیب پیر و بازپرداخت هزینه های سلامت، شناسایی و پوشش دقیق تر افراد آسیب پذیر به ویژه گروه های میانسال و سالخورده با بیماری ها / معلولیت های مزمن و مراقبت بستری و اجرای سیستم پزشکی سلسله مراتبی برای شهروندان به منظور توانایی استفاده بیشتر از مراقبت سلامت اولیه و کاهش هزینه های پزشکی است.