ترجمه مقاله روش های مددکاری اجتماعی و متخصصین بهداشت

پرسش های مروری

1. از اصطلاح های آسیب شناسی اجتماعی و معضلات اجتماعی چه می دانید؟

2. چرا آسیب های اجتماعی در یک جامعه معین رخ می دهند؟

3. بعضی از آسیب های اجتماعی اصلی که به نظر می رسد به طور عمومی در همه جوامع رخ می دهند کدامند؟

4. کدام یک از آسیب های اجتماعی، اغلب در جوامع پیشرفته مشاهده می شوند؟ چرا؟

5. بعضی از آسیب های اجتماعی را که به طور جدی جامعه معاصر اتیوپی با آنها مواجه است، ذکر نموده و درباره آنها بحث کنید.

6. چرا به نظر می رسد بعضی از معضلات اجتماعی در جامعه معاصر، بیشتر از گذشته، متداول و چالش برانگیز است؟

7. درباره همه گیری HIV یا ایدز به عنوان یک آسیب اجتماعی در اتیوپی و جنوب صحرای آفریقا بحث کنید.

 

ثبت سفارش ترجمه تخصصی روانشناسی

 

فصل هفتم

روش های مددکاری اجتماعی و متخصصین بهداشت به عنوان عوامل تغییر

 

اهداف یادگیری

بعد از پایان این فصل، دانشجویان قادر خواهند بود:

• مفاهیم مربوط به مددکاری اجتماعی را توصیف کنند؛
• اینکه چرا مددکاری اجتماعی، لازم است، درک کنند؛
• انواع مختلف روشهای انجام مددکاری اجتماعی را شناسایی کنند؛
• مفاهیم عوامل تغییر و گروه های مخاطب و قدردانی از نقش متخصصان بهداشت به عنوان عوامل تغییر را تعریف کنند؛
• نقش های مختلف متخصصان بهداشت را به عنوان عوامل تغییر شناسایی کنند؛
• اصول رفتارهای حرفه ای عوامل تغییر را درک کنند؛ و
• اصول اساسی راهنمای مددکاری اجتماعی و رابطه آن را برای متخصصان بهداشت، توصیف و درونی سازی کنند.

 

7.1 کنش اجتماعی چیست؟

همانگونه که از اسم آن می توان دریافت، سه نکته اصلی در این مفهوم وجود دارد: اول، وجود کنش اجتماعی، سپس کسانی که کنش را انجام می دهند و سوم، کسانی که انتظار می رود از این کنش، بهره مند گردند.

کنش اجتماعی به عنوان کوشش یک فرد، گروه یا جامعه در چارچوب فلسفه و روشهای اجتماعی، توصیف می گردد که هدف آن، دستیابی به توسعه اجتماعی به منظور اصلاح سیاستهای اجتماعی برای بهبود قوانین اجتماعی، خدمات بهداشتی و رفاهی است. از این توصیف، می توان فهمید که کنش اجتماعی، تلاشی فعال، آگاهانه و کاملاً اندیشیده شده است.

این به این معنی است که هر فرد، گروه یا جامعه نگران می تواند برای کمک به سایر افراد و گروههایی که با یک معضل اجتماعی خاص، رودررو هستند یا تغییر مثبت اجتماعی برای آنها لازم است، در مددکاری و فرایند کنش اجتماعی، مشارکت نمایند. یک جامعه می تواند برای حل مشکلات خود، درگیر کنش های اجتماعی باشد.

یک تعریف رسمی تر از کنش اجتماعی، این است که این کنش، یک کوشش منظم و آگاهانه برای تأثیرگذاری بر شرایط و سیاستهای اساسی اجتماعی است که در این میان، مشکلات مربوط به سازگاری و تبعیض اجتماعی بوجود می آیند که خدمات ما به عنوان رفاه اجتماعی با آنها مرتبط می گردند (مورالز و شیفور، 1997). کنش اجتماعی، بخشی از خدمات اجتماعی است. هر دو تعریف، این واقعیت را روشن می کنند: کنش اجتماعی، یک تلاش است. هر کس ممکن است تلاش خود را انجام دهد که باید منظم، برنامه ریزی شده و بر اساس وظیفه شناسی باشد.

 

7.2 روش های مددکاری اجتماعی

7.2.1 نگرانی اصلی مددکاری اجتماعی

در تعریف کنش اجتماعی به این نکته اشاره شده است که هرگونه کوشش کنش اجتماعی باید در چارچوب فلسفه اجتماعی و مددکاری اجتماعی انجام گیرد. مفهوم مددکاری اجتماعی، در اینجا قابل تعریف است.

مددکاری اجتماعی، یک رشته حرفه ای (در چارچوب برنامه ها و خدمات رفاه اجتماعی) است که برای کمک به مردم در بالا بردن کیفیت زندگی و روابط اجتماعی آنها طراحی شده است (دی، 1996). عمده ترین دغدغه ها و اهداف مددکاری اجتماعی به شرح زیر است (مورالز و شیفور):

• خدمات به افراد در انجام نقشها و روابط مختلف آنها؛
• کمک به افراد، گروهها یا جوامع هنگامی که در استفاده از ظرفیتهای خود با مشکل روبرو هستند؛
• اجتناب از عوامل منفی که بر رشد تأثیر می گذارند؛
• آزادسازی توانمندیها در افراد، گروهها یا جوامع و نشان دادن وسایل بهره برداری از این منابع و پتانسیلها؛ و
• توسعه ظرفیت برای اداره زندگی خود.

توجیه مددکاری اجتماعی، این است که پیچیدگی زندگی مدرن، توسعه پتانسیل مطلوب خود را برای فرد، سخت می کند و مددکاران اجتماعی در نقش خود به عنوان یک واسطه، به طور فزاینده ای فراخوانده می شوند تا به مردم کمک کرده تا با مشکلات اجتماعی چندگانه جامعه، مقابله نمایند (ساپز و ولز، 1996؛ مورالز و شیفور).

ثبت سفارش ترجمه تخصصی روانشناسی

ثبت سفارش ترجمه تخصصی روانشناسی

ثبت سفارش ترجمه تخصصی روانشناسی

ثبت سفارش ترجمه تخصصی روانشناسی

ثبت سفارش ترجمه تخصصی روانشناسی

7.2.2. اصول اساسی

فلسفه بنیادی که اخلاق حرفه ای حوزه مددکاری اجتماعی را می سازد، شامل اصول زیر است:

• باور به ارزش و کرامت انسان ها؛
• احترام به مردم؛
• پذیرش و احترام به نظر و سیستم اعتقادی مردم؛
• کار کردن در راستای همکاری با مردم، کار نکردن صرفاً برای آنها؛ بلکه تقدیم کار به کرامت انسانی؛ و
• احترام و درک از یگانه بودن هر انسان و ارزش های سیستم مخاطب.

ارزش اصلی در اینجا این است که آژانس های مددکاری اجتماعی صرفاً برای مردم کار نکنند، بلکه برای سیستم مخاطب خود، کار کنند (مورالز و شیفور).

 

7.2.3. انواع روشهای مددکاری اجتماعی

منظور از روشهای مددکاری اجتماعی، روشها، وسایل و تکنیکهایی است که مددکاران اجتماعی و آژانسهای مددکاری اجتماعی، تکلیف (فعالیت) خود را به آن گونه انجام می دهند. این، نحوه انجام مددکاری اجتماعی است. موثرترین و شناخته شده ترین روشهای مددکاری اجتماعی عبارتند از:

1) کار با افراد،

2) کار با گروهها، و

3) کار با جوامع یا کار مبتنی بر جامعه (ساپرز و ولز، 1996).

 

کار با افراد

به این روش مددکاری اجتماعی، دادرسی گفته می شود. در اینجا، فرد به عنوان یک مورد، در نظر گرفته می شود. اصل در اینجا کار با افراد نیست. هدف، این است که کسی که در شرایط اجتماعی سخت قرار دارد، از این طریق بر مشکلش غلبه کند (همان). قبل از شروع مددکاری، نکات زیر باید در نظر گرفته شود:

• دانش از علم رفتار و روابط انسانی،
• دانش نظریه های کمک به مردم،
• انواع مشکلاتی که افراد با آنها روبرو هستند،
• اینکه چرا مردم در شرایط اجتماعی پرتنش قرار دارند و
• نقش نیروهای اجتماعی و محیط بر روی فرد.

 

کار گروهی

کار با گروه ها را کار گروهی می نامند. این روش (تکنیک) حمایت مالی و کار با گروه های اجتماعی داوطلبانه، مانند خانواده ها، باشگاه ها و باندها به منظور توسعه اهداف (کیفیت های) مطلوب اجتماعی است. تأکید بر درمان فرد است. کار گروهی برخلاف مددکاری، بر رابطه فرد با گروه و رشد اجتماعی خود گروه، متمرکز است.

هدف این است که تجربه رضایت بخشی به فرد از طریق یک ارتباط گروهی فراهم گردد و درنهایت، او را قادر سازد تا کمک های شخصی خود را در زندگی در جامعه انجام دهد. در اینجا، توجه فقط به نیازهای اقتصادی افراد نیست، بلکه جنبه های دیگری مانند عاطفه، امنیت، پذیرش و سایر نیازهای عاطفی و روانی-اجتماعی فرد نیز دارد. برخی از اصول کار گروهی عبارتند از:

• یک کارگر کار گروهی باید بتواند سیستم مشتری را وادار به حل مشکل خود کند؛
• استفاده از روشهای علمی، مانند مشاهده، تجزیه و تحلیل و حقیقت یابی، ضروری است؛
• ایجاد رابطه هدفمند بین عامل کار گروهی و گروه؛
• استفاده آگاهانه از خود: از جمله خودشناسی، خود انضباطی و غیره، در رابطه با سیستم مشتری؛ و
• پذیرش افراد بدون لزوماً پذیرش رفتار آنها (ساپز و ولز).

 

کار با انجمن ها

این روش مددکاری اجتماعی را سازماندهی جامعه می نامند. این فرآیند شامل ایجاد و حفظ سازگاری تدریجی و موثرتر بین منابع جامعه و نیازهای رفاهی جامعه است. هدف، ایجاد تعدیل بین این دو است که با تلاش کارگران حرفه ای از یک سو و افراد و گروه های جامعه از سوی دیگر، امکان پذیر می شود.

معمول ترین روش مددکاری اجتماعی، سازماندهی جامعه با توجه به مشکلات کشورهای در حال توسعه است. از طرف دیگر، کارهای گروهی موردی، بیشتر درباره مشکلات جوامع توسعه یافته، کاربرد دارد. این بدان دلیل است که بیشتر آسیب شناسی های اجتماعی در جوامع صنعتی در سطح فردی و گروهی است (مورالز و شیفور).

کادر 7.1. سه روش مددکاری اجتماعی

مددکاری موردی: کار با افراد در شرایط سخت

مددکاری موردی: کار با گروه های اجتماعی کوچک که با مشکلات اجتماعی خاصی روبرو هستند

مددکاری موردی: کار با کل جامعه