مقاله تئوری های حاکمیت شرکتی
دانلود رایگان مقاله حاکمیت شرکتی
حاکمیت شرکتی pdf
جدول 2
آمار توصیفی
ICGQ، شاخصی برای کیفیت حاکمیت شرکتی[1] است. BOARDC، شاخصی برای کیفیت ترکیب هیات مدیره است. VOCI، تمرکز مالکیت[2] رای گیری است که توسط سهامدار رای گیری اصلی حفظ می شود. VOC3 و VOC5، به ترتیب مخفف تمرکز این چنینی حفظ شده از سوی سه الی پنج سهامدار رای گیری اصلی است. WEDGE1، حقوق رای گیری مازاد بر روی حقوق جریان نقدی[3] حفظ شده توسط سهامدار اصلی است. WEDGE3 و WEDGE5، به ترتیب، به سنجش این چنینی نسبت به سه الی پنج سهامدار اصلی اشاره دارد. OC2، مالکیت حفظ شده توسط دومین سهامدار بزرگ است، OC23، مالکیت حفظ شده توسط سهامداران اصلی دوم و سوم است، OC234، مالکیت حفظ شده توسط دومین تا چهارمین سهامدار بزرگ است و OC2345، مالکیت حفظ شده توسط دومین تا پنجمین سهامدار اصلی است. GOPP، مخفف، فرصت های رشد است، که از طریق کیو توبین جایگزین می شود. SIZE، اندازه شرکت است که با Ln دارایی های کل جایگزین می شود.
جدول 5
تاثیر اختلاف بین حقوق کنترل و جریان نقدی بر حاکمیت شرکتی.
WEDGE1= حقوق رای گیری مازاد بر حقوق جریان های نقدی حفظ شده توسط سهامدار اصلی. WEDGE3 و WEDGE5 به ترتیب، به سنجش این چنینی نسبت به سه تا پنج سهامدار اصلی اشاره دارد. ROA= بازدهی دارایی ها. GOPP، مخفف فرصت های رشد (کیو توبین) است. SIZE= اندازه شرکت ((دارایی کل)Ln). مدل ها توسط روش تعمیم یافته سیستم دو مرحله ای گشتاورها (GMM) براورد می شوند. ضرایب براورد شده و خطاهای استاندارد (در پرانتز) نسبت به ناهمگنی پراکنش[4]، قوی هستند. ***، ** و * بیانگر معناداری آماری ضرایب در سطوح 0.01، 0.05 و 0.1 است.
ضریب پایین تغییر، همگنی شرکت ها را بر حسب تمرکز مالکیت بالا مورد تاکید قرار می دهد.
توان رقابت ممکن سهامداران بزرگ نشان داده شده از طریق تمرکز مالکیت رای گیری حفظ شده توسط دومین تا پنجمین سهامدار اصلی (OC2, OC23 و OC2345)، نسبتا پایین است، در طیف 13.5 تا 21.3 درصد قرار دارد. لذا، یک شکاف عظیم بین کنترل شرکتی حفظ شده توسط بزرگترین سهامدار و کنترل شرکتی حفظ شده توسط سایر سهامداران بزرگ وجود دارد. این شکاف ممکن است، رابطه رقابت بین بزرگترین سهامدار کنترل کننده و سایر سهامداران عمده[5] را مورد تاکید قرار می دهد.
جدول 3 که یک تجزیه و تحلیل عمیق تر از مالکیت به شدت متمرکز را ارائه می دهد، تعداد سهامداران عمده ی (NB50) لازم برای کسب کنترل شرکت را ارائه می دهد (یعنی رسیدن به 50% از حقوق رای گیری). پنل الف نشان می دهد، یک نسبت بالای شرکت ها (52.35%) دارای یک سهامدار عمده بزرگ است که بیش از 50% سرمایه رای گیری را نگه می دارد. در 20.59% شرکت ها، دو سهامدار عمده ترکیب شده، بیش از 50% آرا را حفظ می کنند که به یک درصد متراکم 72.94 درصدی از شرکت های کنترل شده، نهایتا توسط فقط دو سهامدار عمده، منجر می شود. به طور کلی، 82.06% شرکت های برزیلی، توسط پنج سهامدار عمده یا کمتر، کنترل می شوند.
پنل ب جدول 3، اطلاعات اضافی در زمینه سهم های رای گیری حفظ شده توسط پنج سهامدار بزرگ شرکت برزیلی را ارائه می دهد. تصویری که پدید می آید، یک تمرکز عظیم توان رای گیری در شرکت های برزیلی است. در شرکت های ردیف اول که 52.35 درصد شرکت ها را گزارش می دهند، بزرگترین سهام دار، بیش از دو سوم (68.88%) آرا را کنترل می نماید. برای شرکت های ردیف دوم که 20.59% شرکت ها را گزارش می دهند، توافق بین دو سهامدار بزرگتر، 63.13% آرا را حفظ می نماید. تفاوت بین ستون 2 و ستون 1، بر تفاوت عظیم بین بزرگترین سهامدار و دومین سهامدار بزرگ تاکید دارد. بزرگترین سهامدار کنترل کننده می تواند براحتی شرکت را کنترل نموده یا یک ائتلاف را برای کنترل آن، ایجاد نماید، منافع خود را تحمیل کرده و از مزایای کنترل خصوصی بهره ببرد. روی هم رفته، جدول 3، یک برداشت از کنترل شرکتی اغراق آمیز را در دستان سهامداران بسیار معدودی ارائه می دهد. در چنین سناریویی، منافع سهامداران اقلیت، در خطر است و مساله کارگزاری کارفرما- کارفرما[6] تمایل دارد، برجسته باشد.
پنل ث جدول 3، تکامل متریک های حاکمیت شرکتی مشروط به تعداد سهامداران کنترل کننده را گزارش می دهد. هم ICGQ و هم BOARDC، برای شرکت های دارای تعداد سهامداران عمده ی کنترل کننده کوچکتر، پایین تر هستند. این انحراف، حتی برای شاخص کیفیت ترکیب هیات مدیره، بالاتر است. گرچه، قطعی است، این یافته، یک نشانه اولیه است که مالکیت به شدت متمرکز تمایل دارد، سیستم حاکمیت شرکتی را تضعیف نماید.
همانطور که پیشتر ذکر شد، معادلات 1 و 2 با در نظر گرفتن مشخصات ساختار مالکیت بارز، براورد می شوند. اولا، مدل ها با متغیر مستقل OC، براورد می شوند که تمرکز توان رای گیری در دستان سهامداران اصلی است، که به صورت بزرگترین صاحب سهم[7] (VOC1) ، سه تن از بزرگترین صاحبان سهم (VOC3) و پنج تن از بزرگترین صاحبان سهم (VOC5) تعریف می شود. ثانیا، متغیر تشریحی اصلی، تفاوت بین حقوق جریان نقدی و کنترل برای سهامدار اصلی (WEDGE1)، سه سهامدار اصلی (WEDGE3) و پنج سهامدار اصلی (WEDGE5) است. نهایتا، برای ارزیابی توانایی سایر سهامداران اصلی برای رقابت بر سر قدرت بزرگترین سهامدار، مدلهای تفکیک کننده قدرت رای گیری حفظ شده توسط دومین تا پنجمین سهامدار رای گیری اصلی (OC2, OC23, OC234, OC2345) را از قدرت رای گیری حفظ شده توسط بزرگترین سهامدار براورد می کنیم.
جدول 4، پنل الف، همراستا با فرضیه 1 الف نشان می دهد، تمرکز حقوق رای گیری (VOC1, VOC3, VOC5)، دارای اثر منفی بر کیفیت حاکمیت شرکتی (ICGQ) است. این تاثیر معکوس، نشان دهنده این مساله است که سهامداران بزرگ، حاکمیت شرکتی ضعیف تر را ترجیح می دهند. به طور مشابه، نتایج در پنل ب، با فرضیه 1ب، سازگار است. تمرکز کنترل شرکتی در دستان چند تن از سهامداران (VOC1, VOC3, VOC5) قرار دارد، هم چنین دارای اثر منفی بر کیفیت ترکیب هیات مدیره (BOARDC) است. این نتیجه حاکی از این امر است که سهامداران کنترل کننده بزرگ، دارای انگیزه برای تضعیف ترکیب هیات مدیره هستند با فرض اینکه، نیازی به یک هیات مدیره قوی برای نظارت مدیرانی ندارند که به شدت، تابع منافع خود هستند.
جدول 5 که به فرضیه 2 می پردازد، نتایج پیرامون تاثیر انحراف بین حقوق کنترل و حقوق جریان نقدی (WEDGE1, WEDGE2, WEDGE5 ) را بر روی حاکمیت شرکتی گزارش می دهد. هم پنل الف و هم ب نشان می دهند، هیچ الگوی ساده ای در سرتاسر کل ستون ها وجود ندارد. تفاوت حقوق های بزرگترین سهامدار (WEDGE1) به طور منفی هم بر متغیرهای ICGQ و هم BOARDS (ستون 1 و 4) اثر می گذارد. این یافته نشان می دهد، مازاد حقوق کنترل در دستان بزرگترین سهامدار، برای حاکمیت شرکتی، تعیین کننده است. با این وجود، در ستون های 2 و 5 (ستون های 3 و 6)، تفکیک حقوق حفظ شده توسط سه (پنج) سهامدار ارشد، حائز اهمیت نیست. لذا، تاثیر منفی تفکیک حقوق بزرگترین سهامدار، به اندازه زمانیکه بین سایر سهامداران عمده تضعیف می شود، برای حاکمیت شرکتی، مضر نیست. این یافته ها این سوال را مطرح می کند که آیا سایر سهامداران عمده ، با بزرگترین سهامدار، تبانی یا رقابت می کنند.
نتایج ارائه شده تاکنون، راجع به روابط بین سهامداران عمده و اثر چنین روابطی بر حاکمیت شرکتی، سوال برانگیز هستند. آیا سهامداران عمده برای تضعیف مکانیسمهای حاکمیت شرکتی، تبانی می کنند؟ متناوبا، آیا برخی از سهامداران عمده، بر سر قدرت سهامدار برتر برای حفظ منافع خود به عنوان سهامداران با بکارگیری حاکمیت شرکتی، رقابت می کنند؟ این سوالات، به فرضیه سوم ما مربوط هستند.
برای بررسی این مسائل، قدرت رقابت کننده دومین تا پنجمین سهامدار عمده بزرگ را محک می زنیم. جدول 6، اثر قدرت برای رقابت بر سر کیفیت حاکمیت شرکتی را به عنوان یک کل (ICGQ) نشان می دهد و جدول 7، نتایج را به طور ویژه در زمینه تاثیر بر کیفیت ترکیب هیات مدیره (BOARDC) گزارش می دهد. تاثیر قدرت رقابت پذیری (CONTEST) رقابت کننده با توان بزرگترین سهامدار (VOC1) را تحلیل می نماییم.
می توان مشاهد نمود، اثر منفی قدرت رای گیری بزرگترین سهامدار عمده (VOC1)، بسیار قوی است و توانایی سهامدار عمده دیگر را برای رقابت بر سر قدرت خود، خنثی می سازد، به این ترتیب، برای شکل دهی حاکمیت شرکتی برای تامین منافع خود، به قدر کافی، قوی است (جدول 6).
جدول 7 نشان می دهد، قدرت رای گیری بزرگترین سهامدار، واقعا قوی است و با نتایج قبلی سازگار است و بر کیفیت ترکیب هیات مدیره اثر می گذارد که بر هر گونه نفع احتمالی سهامدار در رقابت بر سر قدرتش، غلبه می نماید. در واقع، به نظر می رسد، بزرگترین سهامدار عمده به مکانیسم های ویژه حاکمیت شرکتی غیر از هیات مدیره متکی است که ترکیبش می تواند برای نظارت مدیران، پیچیده و هزینه بر باشد.
مدل های اضافی برای محک زدن قدرت رقابت پذیری دومین و سومین سهامدار عمده بزرگ با استفاده از متغیرهای تعاملی متشکل از مالکیت رای گیری سهام دار اصلی و دومین و سومین سهامدار بزرگ، براورد شدند (جدول 8). در مدل (1) و (2)، شاخص برای کیفیت حاکمیت شرکتی (ICGQ)، متغیر وابسته است. همانطور که می توان از تخمین های مدل (1) ترسیم نمود، مالکیت حفظ شده از سوی سهام دار اصلی (VOC1) دارای اثر منفی بر کیفیت حاکمیت شرکتی و قدرت رقابت، جایگزین شده توسط یک متغیر تعاملی (VOC1XOC2) است که متناظر با حاصل مالکیت حفظ شده توسط سهامدار اصلی (VOC1) و مالکیت در دستان دومین سهامدار بزرگ (OC2) است، نمی تواند به طور موثر با قدرت سهامدار اصلی با فرض ضریب غیر معنادار قدرت رقابت (اصلی_ دیگری) رقابت نماید. نتایج مشابه در مدل 2 یافت می شوند که در آن، تغییر متغیر تشریحی برای VOC1XOC23 وجود دارد که مالکیت در دستان دومین و سومین سهامدار اصلی را مد نظر قرار می دهد. به شیوه ای مشابه، مالکیت رای گیری در دستان دومین و سومین سهامدار بزرگ، نمی تواند بر سر قدرت سهامدار اصلی، رقابت نماید.
در مدل (3) و (4) (جدول 8)، شاخص کیفیت ترکیب هیات مدیره (BOARDC)، متغیر وابسته است. همانطور که در تخمین های مدل (3) میتوان مشاهده کرد، مالکیت حفظ شده توسط سهامدار عمده اصلی (VOC1) دارای اثر منفی بر کیفیت هیات مدیره است. به علاوه، قدرت رقابت جایگزین شده توسط یک متغیر تعاملی (دیگری _ اصلی= VOC1XOC2) که متناظر با حاصل مالکیت حفظ شده توسط سهامدار اصلی (VOC1) و مالکیت در دستان دومین سهامدار بزرگ (OC2) است، نمی تواند بر سر قدرت سهامدار عمده اصلی، رقابت نماید. نتایج مشابه در مدل (4) یافت می شوند که در آن، تغییر متغیر تشریحی (دیگری _ اصلی برای تعامل VOC1XOC23) وجود دارد و مالکیت در دستان دومین و سومین سهامدار عمده (OC23) را مد نظر قرار می دهد که نمی تواند کیفیت هیات مدیره را بهبود بخشد.
با وجود نقش محیط سازمانی بر حاکمیت شرکتی، یک ناهمگنی مهم از شیوه های شرکت در مرزهای ملی وجود دارد. در حقیقت، بسیاری از شرکت ها، شیوه های حاکمیت شرکتی فراتر از موارد تعیین شده توسط قانون یا پذیرفته شده توسط سایر شرکت ها را تلفیق می کنند. بنابراین، پذیرش داوطلبانه بهترین شیوه های راهبری در بازارهای ویژه، یک خط مطالعاتی مرتبط است (آگوئیلرا و جکسون، 2003).
برخلاف کشورهای آنگلو- ساکسون که در آنجا مالکیت شرکتی، پراکنده است، ساختار مالکیت در اکثر کشورهای دیگر، با تعداد کمی از سهامداران دارای کسر قابل توجهی از سهام ها، بسیار متمرکز است (آتیگ و دیگران، 2009؛ هولدرنس، 2009؛ لا پورتا و دیگران،1999). لذا، برخلاف مساله اصلی کارگزاری در مورد رابطه کارفرما – سهامدار در اقتصادهای دارای مالکیت پراکنده[8]، مالکیت متمرکز و روابط بین سهامداران بزرگ و اقلیت در اقتصادهای دارای مالکیت متمرکز، یک مساله کارگزاری کارفرما- کارفرما را خلق می نماید (رندرز و گائر مینک، 2012؛ یانگ و دیگران، 2008).
در بازارهای با مالکیت به شدت متمرکز، این مساله کارگزاری با مکانیسم های ارتقاء کنترل خاص همانند سهم های کلاس دوگانه، هرم های مالکیت و ائتلاف های سهامداران، تشدید می شود. این مکانیسم ها منجر به شکاف بین حقوق کنترل و جریان نقدی در دستان بزرگترین سهامداران می شود (بوباکری و گوما، 2010). تاثیرات این مکانیسم ها بر قدرت بزرگترین سهامداران، دو پهلوست. اولا، می توانند مزایای خصوصی را در یک هزینه پایین تر، استخراج نمایند و ثانیا، می توانند مدیران را بدون هیات مدیره های مستقل قوی، نظارت کنند (بوزک و بوزک، 2007؛ کانلی و دیگران، 2010).
با فرض اهمیت رابطه بین سهامداران برتر و اقلیت، این کار به منظور ارزیابی این مساله است که آیا قدرت بزرگترین سهامدار بر کیفیت سیستم حاکمیت شرکتی در بازار برزیل و خنثی نمودن نقش ایفا شده توسط سایر سهامداران عمده، اثر می گذارد یا خیر. ما از یک شاخص برای کیفیت حاکمیت شرکتی استفاده می کنیم که مجموعه ای از شیوه های حاکمیت شرکتی مناسب را فراتر از موارد مورد نیاز توسط نظام حقوقی مد نظر قرار می دهد و پیشتر در برزیل مورد استفاده قرار گرفته است (براندائو و کریسوستومو، 2015). آنگاه، رابطه بین ساختار مالکیت و هم شاخص کیفیت نظارت شرکتی و هم کیفیت ترکیب هیات مدیره برای یک نمونه متشکل از 85 شرکت برزیلی فهرست شده را برای دوره زمانی 2013-2010 محک می زنیم. هم چنین این کار، توانایی سایر سهامداران بزرگ برای رقابت بر سر قدرت مازاد سهامدار برتر را پیرو ادبیات قبلی (داکیسی و گویات،2017؛ کانجین و دیگران، 2011؛ ساکریستان – ناوارو و دیگران، 2011) ارزیابی می نماید. اهمیت بررسی قدرت رقابت سهامداران عمده، غیر از اولی توسط ادبیات (داکیسی و گایات، 2017) مورد تاکید قرار گرفته است. لذا، این اثر، تحقیقات پیشین در برزیل را گسترش می دهد که از شاخص های کیفیت شرکتی با استفاده از یک شاخص ویژه برای کیفیت ترکیب هیات مدیره استفاده می نماید که تاثیر مازاد حقوق کنترل بر حقوق جریان نقدی بر کیفیت حاکمیت شرکتی را بررسی می نماید و با بررسی قدرت رقابت ممکن سهامداران عمده، غیر از سهامدار عمده اصلی این کار صورت می پذیرد.
ضمیمه 1. شیوه های حاکمیت شرکتی گرفته شده برای شاخص کیفیت حاکمیت شرکتی (ICGQ).
بعد سهامدار |
جزء حق رای گیری |
سنجش شیوه حاکمیت شرکتی حقوق رای گیری هر کلاس از سهم ها (DVON) (0: بدون حق؛ 0.5: محدود؛ 1: کامل) ضربدر نسبت هر کلاس از سهم ها DVON= حقوق رای گیری سهم های عادی DVPN= حقوق رای گیری سهم های مقدم |
منبع داده ها FR، جزء 18.1 |
|
|
سربار شدن[9] |
نسبت سربار شدن ضربدر نسبت هر کلاس نسبت به کل سهم ها |
|
||
نشست سالانه شرکت |
حداقل دوره آگهی سی روزه برای نشست سالانه (0.25: بله؛ 0:خیر) ارسال الکترونیک نشست سالانه (0.25: بله؛ 0:خیر) دسترسی به وسایل ارتباطی بین شرکت و سهامداران در زمینه دستور جلسه نشست سالانه از طریق اینترنت (0.25: بله؛ 0:خیر) شمول پروپوزال های سهامداران بر روی دستور جلسه نشست سالانه مجاز است (0.25: بله؛ 0:خیر) |
FR، جزء 12.2 FR، جزء 42.2 FR، جزء 12.2 FR، جزء 12.2 |
||
سهم ها |
سهم های رای گیری
|
درصد سهم های مشترک صادره از سوی شرکت (سهم های مشترک / کل سهم ها)
|
FR، جزء 15.1
|
|
|
فرجه آزاد
|
درصد سهم های معوق (سهام در دست سهامداران[10] / کل سهم ها) |
FR، جزء 15.3 |
||
ساختار هیات مدیره |
اندازه هیات مدیره |
ترکیب هیات مدیره از 5 تا 11 عضو موثر (0.25: بله؛ 0:خیر) |
FR، جزء 8/12.6 |
|
کمیته های هیات مدیره |
هیات مدیره دارای کمیته حسابری است (0.33: بله؛ 0:خیر) هیات مدیره دارای کمیته حق الزحمه است (یا معادل (0.33: بله: 0: خیر)) هیات مدیره دارای کمیته حاکمیت شرکتی (یا معادل)است (0.33: بله؛ 0:خیر) |
FR، جزء 7/ 12.1 FR، جزء 7/ 12.1 FR، جزء 7/ 12.1
|
||
ترکیب هیات مدیره |
دوگانگی مدیر عامل |
تفکیک ریاست هیات مدیره (رئیس) و مدیر عامل (1: بله؛ 0: خیر) |
FR، اجزاء 12.6.8 |
|
اعضاء هیات مدیره خارجی |
نسبت مدیران بدون ارتباط با شرکت (مدیران خارجی / کل اعضاء هیات مدیره) |
FR، اجزاء 12.6.8 |
||
اعضاء هیات مدیره مستقل |
اعضاء مستقل هیات مدیره/ کل اعضاء هیات |
FR، اجزاء 12.6.8 |
||
نماینده سهامداران اقلیت |
اعضاء موثر هیات مدیره معرفی نشده توسط سهامدار کنترل کننده (اعضاء هیات مدیره اقلیت / اعضاء هیات مدیره کل) |
FR، اجزاء 12.6.8 |
||
شیوه های هیات مدیره |
حکم هیات مدیره |
یک سال (1)، دو سال (0.5)، سه سال (0) |
FR، جزء 12.1 یا اساسنامه شرکت |
|
ارزیابی هیات مدیره |
مکانیسم های ارزیابی موجود برای هیات مدیره و یا اعضاء هیات مدیره (1: بله؛ 0: خیر) |
FR، جزء 12.1 یا اساسنامه شرکت |
||
پاداش هیات مدیره سیال |
1: بله؛ 0: خیر |
FR، اجزاء 13.1.2 |
||
مدیریت اجرایی |
پاداش اجرایی سیال
|
1: بله؛ 0: خیر |
FR، اجزاء 13.1.2 |
|
|
گزینه های سهام
|
شرکت دارای برنامه های پاداش بر اساس گزینه های سهام برای مدیران اجرایی است (1: بله؛ 0: خیر) |
FR، اجزاء 13.1.2 |
||
حکم مدیریت اجرایی |
یک سال (1)؛ دو سال (0.5)؛ سه سال (0) |
FR، اجزاء 12.1 یا اساسنامه شرکت |
||
ارزیابی مدیریت اجرایی |
ارزیابی مدیریت اجرایی یا اعضاء آن (1: بله؛ 0: خیر) |
FR، اجزاء 12.1 یا اساسنامه شرکت |
||
| ||||
افشا |
کیفیت اطلاعات حسابداری |
به دقت در زمینه افشاء مالی CVM (0.33: بله؛ 0: خیر) |
وب سایت CVM |
|
|
شرکت توسط CVM برای انتشار مجدد هر گونه گزارش مالی مطلع نشده است |
وب سایت CVM |
||
|
نظر حسابرسی مستقل بدون محدودیت(0.33: بله؛ 0: خیر) |
DFP |
||
|
افشاء داوطلبانه
|
مسائل شرکت در گزارش نگهداشت پذیری سایت یا مشابه (0.5: بله؛ 0: خیر) |
وب سایت شرکت / بی ام و باوسپا |
||
|
شرکت طرح ریزی هایی را در زمینه عملکرد آینده منتشر می نماید (0.25 : بله؛ 0:خیر)
|
FR، جزء 11.1 |
||
|
شرکت شاخص های عملکرد غیر مالی را آشکار می سازد. (0.25 : بله؛ 0:خیر)
|
FR، جزء 3.2 |
||
کمیته مالیاتی |
وجود کمیته مالیاتی |
اعضاء کمیته مالیاتی، پاداش متغیری را دریافت نمی کنند (0.5: بله؛ 0: خیر) |
FR، جزء 13.1.2 |
|
پاداش کمیته مالیاتی |
شرکت از برنامه پاداش مبتنی بر سهام برای اعضاء کمیته مالیاتی برخوردار نیست (0.5: بله؛ 0: خیر) |
FR، جزء 13.1.2 |
||
|
معرفی سهامدار اقلیت
|
نسبت اعضاء کمیته مالیاتی معرفی شده توسط سهامداران اقلیت (تعداد اعضاء کمیته مالی معرفی شده توسط سهامداران اقلیت/ اعضاء کمیته مالیاتی کل) |
FR، جزء 12.6.8 |
||
| ||||
فرایند حسابرسی مستقل |
استقلال شرکت حسابرسی |
شرکت حسابرس مستقل برای کمتر از 5 سال قرار داد بسته است (0.5: بله، 0: خیر) |
FR، جزء 2.1.2 |
|
اعتبار شرکت حسابرسی مستقل |
شرکت حسابرس مستقل، خدمات حسابرسی انحصاری را ارائه می دهد (0.5: بله، 0: خیر) |
FR، جزء 2.1.2 |
||
اعتبار حسابرسی مستقل |
شرکت حسابرس مستقل، یکی از چهار بزرگ (موسسات حسابرسی) [11]محسوب می شود (1: بله، 0: خیر) |
FR، جزء 2.1.2 |
||
راهنمایی برای تضاد منافع |
مدیریت تضاد منافع |
شرکت دارای راه های رسمی است که شناسایی و حل تضادهای منافع را میسر می سازد (1: بله، 0: خیر) |
FR، جزء 12.2.4 |
|
میانجیگری و داوری |
اساسنامه شرکت دارای بند داوری برای حل تعارضات بین سهامدان و بین خودشان و صادر کننده از طریق داوری است (1: بله، 0: خیر) |
FR، جزء 12.5 |
||
شفافیت |
شرکت از" آیین رفتار و کردار حرفه ای" برخوردار است و آن را عمومی کرده است (0.33: بله، 0: خیر) شرکت از "سیاست مدیریت خطر" برخوردار است و آن را عمومی ساخته است. (0.33: بله، 0: خیر) |
وب سایت CVM وب سایت CVM FR، جزء 5.2 |
||
|
