از طرف دیگر، یارانه های بدست آمده توسط بنگاههای PCON ممکن است توسط سرمایه گذاران مفید، تلقی شود ، زیرا آنها شاخص های قدرتمند حمایت دولت هستند. چانی و همکاران (2011) تأثیر روابط سیاسی بر هزینه بدهی را از منظر دارندگان اوراق قرضه بررسی می کنند. شواهد آنها حاکی از آن است که کیفیت پایین درآمد ، هزینه های بالاتر برای تأمین اعتبار بدهی را برای شرکتهای سیاسی تفسیر نمی کند که بر عدم جریمه این بنگاه ها توسط بدهکاران دلالت دارد. این امر ممکن است به دلیل مزایای درک شده PCON باشد که قبلا گفته شده است. بوباکری ، گودمی ، میشرا و صفار (2012) استدلال می کنند که از آنجا که بنگاه های سیاسی دارای محدودیت های بودجه انعطاف پذیر تر هستند، در مقایسه با بنگاه های غیر مرتبط، نسبت به رقابت و فشار بازار حساس می باشند. برای بنگاههای مرتبط ، بویژه در هنگام رکود اقتصادی ،هزینه سرمایه کاهش می بابد. آنها با استفاده از نمونه کلی متشکل از 1248 مشاهده طی سالها از 26 کشور در دوره 1997-2001 ، دریافتند که شرکتهای مرتبط از نظر سیاسی نسبت به بنگاه های غیر مرتبط خود از هزینه کمتر دارایی خالص برخوردارند. هزینه پایین تر سرمایه در مقایسه با همتایانشان به قیمت سهم بیشتر شرکتهای PCON تفسیر می شود. همچنین ، این استدلال نشان می دهد که یارانه های بدست آمده توسط بنگاه های PCON ممکن است توسط سرمایه گذاران به طور مطلوب درک شود و رابطه مثبتی بین یارانه ها و قیمت سهام در بنگاههای PCON برقرار شود. با توجه به وجود دیدگاه های رقابتی ، فرضیه قابل آزمایش به صورت غیر جهت دار توسعه می یابد.
ثبت سفارش ترجمه تخصصی حسابداری و اقتصاد
