دلایلی برای برونسپاری پروژه های IT وجود دارند و این کار مستلزم توانمندسازی سازمان در زمینه تمرکز بر کسب و کار اصلی خود، عدم تخصص، دانش و مهارتهای موجود در سازمان، بهبود کیفیت و خدمات، افزایش باروری و کاهش هزینه (چانگ، ین، ان جی و چانگ، 2012؛ کارامی و گو 2012؛ هانلی اسماتس، مروه، کوتز و لوک 2010؛ تاکور و انباناندام 2015) می باشد. با این حال، کارامی و گو (2012) مدعی شدند که نصف تمام توافقات برونسپاری در ایالات متحده آمریکا فسخ شده اند. برونسپاری مورد تایید هانلی اسماتس و همکارانش (2010) می باشد و آنها براساس مطالعه موردی خود در انگلستان، ایالات متحده آمریکا و استرالیا نشان دادند که فقط 50% از 192 پاسخگو از مزایای برونسپاری راضی هستند. این یافته ها بطور غیرمستقیم نشان می دهد که تصمیمات برونسپاری برای انتخاب عرضه کننده واجد شرایط پیچیده می باشد. براساس گفته کارامی و گو (2012)، تصمیمات برونسپاری اغلب براساس اطلاعات ناقص و غیرقطعی و فقدان مدلهای تصمیم گیری جامع گرفته شده و به تصمیمات اشتباه، عدم صلاحیت و ریسک های غیرمنتظره منجر می شوند. بنابراین، مطالعات زیادی برای بهبود فرایند انتخاب عرضه کننده جهت برونسپاری اجرا شدند. طبق گفته (هرمن، بامگارتنر، ورباخ، راگوسنیگ و پومبرگر 2015)، انتخاب عرضه کننده را می توان براساس تصمیم گیری تک معیار یا تصمیم گیری چندمعیار انجام داد.
