از چشم انداز مدیریتی، مسائل مطابقت RM و CRM در تفاوت های اهداف، مقیاس های زمانی، دارایی های بازرگانی، شاخص های عملکرد و تمرکز مدیریتی، قرار می گیرد (وانگ، 2012ب). تحقیقات نشان داده اند، هدف مدیران درامد، به حداکثر رساندن درامد یک دارایی از طریق مدیریت موجودی[1] و بازرسی های قیمت گذاری است. در مقابل، هدف CRM، افزایش حجم فروش و مخارج مصرف کننده از طریق مدیریت روابط مصرف کننده است. اکثر هتل های نمونه برداری شده در مطالعات RM قبلی، درامد بر مبنای روزانه را مدیریت کردند، در حالیکه اهداف CRM، دراز مدت تر است، مثلا حداقل یک سال (گرانروس، 1994؛ مورگان و هانت، 1994). دارایی های تجاری RM از موجودی اتاق[2] و کنترل دسترس پذیری تشکیل می شود، در حالیکه دارایی های CRM، مشتریان و روابط هستند (وانگ، 2012ب). در اساسی ترین مفهوم، موفقیت RM، از طریق درامد به ازای اتاق موجود (RevPAR) اندازه گیری می شود. شاخص عملکرد برای CRM می تواند، درامد کل تولید شده توسط یک مشتری (RevPAC) در طول یک دوره باشد. نهایتا، تمرکز RM، قیمت گذاری، کنترل موجودی و ترکیب مشتری است، در حالیکه CRM بر ایجاد روابط تمرکز دارد (وانگ، 2012ب). تعارضات گاهی اوقات زمانی روی می دهد که مدیر حسابداری[3]، تمایل دارد، یک مشتری یا یک گروه را با نرخ ترجیحی تطبیق دهد، اما مدیر درامد باور دارد، آنها می توانند، یک نرخ بالاتر را به عهده بگیرند. مدیر درامد و مدیر حساب باید درک دو جانبه ای را برای همترازی RM و CRM در ملک هتل ایجاد نماید.
سفارش ترجمه تخصصی مدیریت بازاریابی
