۰۷
ارديبهشت
۰۲
او بعدا متذکر می شود که این بازگشت هم چنین شامل حضور دیگران می شود؛ "چنانچه موج مرئی در من پدید آید- چطور آنچه فراتر از من است، هم زمان چشم انداز من هم باشد- هم چنین این مورد باید برای دیگران هم صدق کند. این موج مرئی "اشعه ای از نور طبیعی را بوجود می آورد که تمام گوشت ها و نه تنها گوشت خودم را درخشان می سازد" (1968،ص. 142).
اما مشاهده یک چیز مبهم توسط مرلیو- پانتی، در این برگشت پذیری دوگانه لامسه و بینایی از بیشترین
اهمیت برخوردار است که او اصرار دارد، آنها خودشان، غیر قابل تفکیک هستند: "آیا هرگز ادراک بدن را در عمل درک کردن می فهمد". در مقابل توهم خیالی، من نمی توانم هرگز خودم را ببینم که دارم خودم را می بینم.
ثبت سفارش ترجمه تخصصی حسابداری مالی
