هزینه چرخه زندگی (LCC) به عنوان یک ابزار پشتیبانی تصمیم گیری مورد استفاده قرار می گیرد تا به تصمیم گیرندگان کمک کند تا جایگزین های مناسب را برای حفظ، بازسازی و سپرده سرمایه، پیشنهاد داده، آنها را با هم مقایسه نموده و از بین آنها انتخاب کنند [1]. LCC شامل هزینه دستیابی است که هنگامی تحمیل می شود که دارایی، خریداری می گردد و هزینه مالکیت در طول عمر دارایی تحمیل می گردد [2]. بررسی ها نشان می دهند که هزینه مالکیت سیستم مهندسی می تواند از 10 تا 100 برابر بالاتر از هزینه دستیابی اصلی باشد [3]. روش تخمین هزینه مورد استفاده برای تعیین LCC، اثر بالاتری روی ایجاد یک نتیجه دقیق و موثر دارد و باید توانایی کنترل عدم قطعیت های ایجادشده را داشته باشد. پیشبینی LCCهای آینده، مملو از خطاهای احتمالی به علت عدم قطعیت های موجود در رویدادهای آینده، نرخ شکست، طول عمر تجهیزات، هزینه های آینده، نرخ های مورد نظر و غیره است [1]. مدل هزینه یابی فعالیت محور (ABC) در ارتباط با همه فعالیت هایی است که هزینه تحمیل خواهند کرد و بهترین ظرفیت را برای کنترل عدم قطعیت ها داراست [4]. این مدل، ابتدا توسط کاپلان و کوپر در سال 1988 ارائه شد [5]. در تکنیک های تخمین هزینه ABC، لازم است هر فعالیت در همه مراحل چرخه زندگی شناسایی شوند که عبارتند از؛ دستیابی، نصب، عملکرد و مصرف.
